Klimaatmodellen zijn er de voorbije decennia niet in geslaagd om de afname van het Antarctisch zee-ijs correct te voorspellen. Een groep wetenschappers legt uit waarom betere modellen en metingen in de toekomst cruciaal zullen blijken.
Rook uit bosbranden is nefast voor de ozonlaag, blijkt uit onderzoek in het wetenschappelijk tijdschrift Nature. De enorme bosbranden in Australië in 2020 hebben het gat boven Antarctica met 10 procent doen groeien.
Zijn boek “IJs” leest als een ontdekkingsreis naar Groenland, maar het verhult de enorme bezorgdheid van klimaatwetenschapper Marco Tedesco ook niet. De klimaatdestructie zag hij voor zijn ogen ontrollen. ‘En geen enkele politicus durft zeggen dat we het verknoeid hebben.’
In Antarctica beweegt een enorme gletsjer steeds sneller in de richting van de zee. En op de Noordpool wordt het ijs snel dunner. Verschillende ontwikkelingen, veroorzaakt door de snelle opwarming van de aarde, doen de bezorgdheid over de poolgebieden toenemen.
Als de ijskap op West-Antarctica smelt, zal dat de zeespiegel aanzienlijk sneller doen stijgen dan tot toe werd aangenomen, stelt nieuw onderzoek aan de Universiteit van Harvard. Dat heeft niet te maken met het ijs zelf, maar met de grond eronder.
Zonder ernstige uitstootreductie kunnen smeltende ijskappen op Groenland en Antarctica tot 44 centimeter extra zeespiegelstijging leiden tegen 2100. Dat blijkt uit onderzoek van de NASA en meer dan zestig ijs-, oceaan- en klimaatwetenschappers.
Het zee-ijs in het noordpoolgebied smelt en duikt onder de 6 miljoen vierkante kilometer. Dat is de laagste waarde ooit tijdens deze periode van het smeltseizoen. 'De noordpool warmt tot drie keer sneller op dan de rest van de wereld.'
Wat verliezen we als het ijs verdwijnt? Unieke schoonheid, een klimaatarchief en een cultuur die verbonden is met het ijs. ‘We passen ons aan, zolang het gaat.’