De zomer van 2023 was lang en heet in India. Door extreem weer, maar vooral ook door communautair geweld. En dat is minder spontaan dan meestal voorgesteld wordt. Het is ook schadelijker voor India’s ambities dan de regering in Delhi beseft.

Wie hoopte dat de Egyptische revolutie van 2011 het leven van vrouwen ingrijpend zou verbeteren, komt bedrogen uit. De roep om gelijke rechten en kansen klinkt luider dan ooit. Ook dit keer zijn sociale media een ideaal klankbord. En ook dit keer reageert het regime defensief.

Tienduizenden schoolmeisjes in Afghanistan mogen dan toch niet terug naar de klas. Beel Afghanen zien dat als een signaal dat de kansen van meisjes ernstig beperkt zullen worden onder de Taliban.

Wat ben je als meisje met goed onderwijs als de vrouwenrechten in je land op de helling staan? In Turkije geldt het onderwijs als een succesverhaal voor meisjes, maar intussen stapte Turkije wel uit de internationale Istanbul-Conventie die geweld tegen vrouwen bestrijdt.

Afghaanse intellectuelen, en zeker de hoogopgeleide vrouwen, zien geen andere keuze meer dan vluchten. Een bericht uit de Los Angeles Times van eind augustus zegt het allemaal: ‘De ene werkte als journalist voor een internationaal persagentschap, de andere voor een ontwikkelings-ngo en een derde was kunstenaar. Geen van de drie wilde weg uit Afghan ...

Een Indiase rechter dwong zichzelf tot zelfstudie over homoseksualiteit. Daarna vaardigde hij een verbod uit op homogenezing. ‘Deze uitspraak gaat een verschil maken. Dat iemand als hij zich openstelt voor nieuwe inzichten, is zeldzaam.’

De Franse minister van Hoger Onderwijs beschuldigde de universiteiten onlangs van ‘islamogauchisme’. Met die term bestempelt zij, maar ook andere politici, academici als stille bondgenoten van islamistische terroristen. Omdat ze werk verrichten rond dekolonisatie, racisme of andere wetenschappen.

Europa beschikt over software die leugens opspoort in het gelaat van reizigers. India deelt persoonsgegevens van zijn burgers met privébedrijven ‘om ongekende innovatie mogelijk te maken’; het land is zelfs koploper in vele vormen van massatoezicht en is er nog trots op ook.

Tien jaar na de onafhankelijkheid van Zuid-Soedan is de dreiging van een regelrechte burgeroorlog reëel. ‘Het land heeft een reset van het systeem nodig zodat het kan werken voor alle verschillende etnische groepen’, waarschuwt de International Crisis Group.

Tien jaar na het uitbreken van de revolutie leven de Egyptenaren nog steeds in angst. President al-Sisi smoort elke vorm van protest in de kiem, ook die van religieuze leiders en instituten.

‘Het was tijd dat we de Kerk en de rozenkrans uit onze baarmoeder en eierstokken haalden.’ De stemming voor de legalisatie van abortus in Argentinië is een belangrijke overwinning voor de feministische beweging in Latijns-Amerika.

Dat de abortuswet in Polen verstrengd werd, betekent niet het einde van de strijd voor recht op abortus. Integendeel. Poolse vrouwen vechten met verdubbelde kracht. Het is de tiende dag op rij dat in het hele land protesten plaatsvinden.