De moderniteit komt met rasse schreden in Cambodja, ziet journalist Kris Janssens. De overwegend jonge bevolking wil vooruit en omarmt technologie eerder dan landbouw of visserij. Lukt het de Cambodjanen om de authentieke ziel van hun land te verenigen met de droom van vooruitgang?

Goed 1,9 miljoen mensen hebben de zeven zeeën als thuis. Ze bemannen vrachtschepen. Ondanks hun vitale rol in de wereldeconomie is er amper iets geweten over hun leefomstandigheden. MO* trok op ronde in de Antwerpse haven.

Congo is een grootmacht op het vlak van biodiversiteit. Met buitenlandse hulp brengt het land die zelf in kaart. Tegelijk zetten menselijke activiteiten alle ecosystemen onder druk, erkennen de Congolezen zelf. In de natuurparken, de hotspots van biodiversiteit, zijn de uitdagingen groot.

Ze raken maar niet ingevuld, de vacatures voor bepaalde hoogopgeleide profielen in Europa. Bedrijven gaan daarom rechtstreeks “werknemers shoppen” in het Zuiden. ‘Ik werkte al voor een Frans bedrijf in Casablanca. Ik dacht: ik kan evengoed naar Frankrijk verhuizen.’

Na Tsjechië en Nederland heeft België van alle Europese landen de meeste vacatures openstaan. Ook bij ons wenken ondernemingen steeds meer naar buitenlandse werkkrachten, maar ze botsen op strenge procedures. Rekrutering moet eenvoudiger, is hun pleidooi. 

De productie en verkoop van elektrische voertuigen (EV) raakt in verschillende delen van de wereld in een stroomversnelling. Maar de daarbij behorende mijnbouw van nikkel bedreigt de rechten en de natuur van mensen in Indonesië en de Filipijnen, zo waarschuwt een nieuw rapport.

Nu een van de belangrijkste verwezenlijkingen van de VN-klimaattop in Glasgow van vorig jaar - een breed gedragen verbintenis om ontbossing een halt toe te roepen - vertaald moet worden in concrete actie, haken de meeste ondertekenaars af. 

De zorg smeekt om zorg- en verpleegkundigen. En die zijn er mogelijk onder erkende vluchtelingen, maar zij mogen de job vaak niet uitoefenen zonder geldig diploma. Met het pilootproject IntegraZorg kunnen zij zich nu omscholen. Een win-winsituatie, klinkt het.

Illegale visvangst door de Chinese visserijvloot blijft een bedreiging voor de visbestanden in de Zuid-Amerikaanse wateren en het levensonderhoud van lokale vissers.

Informele arbeiders kunnen amper aanspraak maken op een sociaal vangnet en hebben het sinds de covid-19-pandemie moeilijker dan ooit. In vier recente rapporten maakt de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) de balans op.

Tienduizenden schoolmeisjes in Afghanistan mogen dan toch niet terug naar de klas. Beel Afghanen zien dat als een signaal dat de kansen van meisjes ernstig beperkt zullen worden onder de Taliban.

De kleinste eilanden in de Stille Oceaan trekken aan de alarmbel: als we onze klimaatambities niet nakomen, zal het leven op de eilandegroepen er onhoudbaar worden. Ze vrezen voor zowel een ecologische als een financiële crisis, omdat veel mensen sterke afhankelijk zijn van de visserij.