Het is een nachtmerrie die je niemand toewenst, zelfs je ergste vijand niet. Je meisje sterft wanneer ze drie maanden is, en zelfs bij de begrafenis mogen je beschermende kledij noch handboeien uit om het lijkje even vast te nemen. Om afscheid te nemen.

Kanhara Khoen was een peuter toen ze van de weg gereden werd. Ze verloor daarbij haar rechterarm en rechterbeen. In de regel is dat een veroordeling tot een leven in miserie in een arm land als Cambodja, maar niet voor Kanhara.