Bieke Purnelle trekt van leer tegen de hypocrisie van een groep mannen (maar ook vrouwen) die zeggen op te komen voor de vrouw. Maar, zegt Bieke, ‘met vrouwenrechten en gelijkwaardigheid heeft uw boosheid niets te maken. Met uw eigen vernietigende agenda des te meer’.

Het is niet altijd eenvoudig, omgaan met het besef van de toenemende ecologische crisis, zegt Jan Mertens. Onze gevoelens daarover wegduwen is niet de beste weg. Ruimte maken voor verdriet kan net helpen om je minder machteloos te voelen.

MO*columniste Anya Topolski is verbaasd dat de huidige generatie amper iets weet over Europa’s beschamende verleden. De oprichting van de staat Israël in 1948 was een pleister op Europa’s antisemitisme en verantwoordelijkheid. Het zorgde ervoor dat Europa zijn verleden nooit onder ogen hoefde te zien en nooit hoefde ...

Terug van weg geweest laat professor gedragsecologie Hans Van Dyck ons meekijken naar de wereld door zijn biologische bril. Wij zien overal plannen en ontwerpen, terwijl de werkelijkheid veel meer met pop-up toestanden te maken heeft. Een les die we leren van spreeuwen met of zonder roze tutu.

‘De wijsheid van het compromis. Zijn we die niet in hoog tempo aan het vergeten?’ Geert Van Istendael haalt de Griekse dichter Homeros van onder het stof.    

Naar school gaan is onze dagelijkse strijd. Niet om te gaan, wel om er te geraken.

In Rotterdam, een superdiverse havenstad met een Marokkaans-Nederlandse burgemeester woonde Ikrame Kastit twee weken geleden de slotconferentie bij van Divercities. Op uitnodiging van Stijn Oosterlynck, assistent professor voor het onderzoekscentrum OASeS (Universiteit Antwerpen), gaf ze er mee een workshop over solidariteit in superdiversiteit van ...

Sachli Gholamalizad is verontrust door de recent goedgekeurde vreemdelingenwet van Theo Francken. ‘Mijn land heeft nogmaals bewezen dat mijn rechten als “nieuwe” Belg (na 30 jaar!) minder zijn dan die van een “oorspronkelijke” Belg’, zegt ze. Is het niet gewoon een verbloeming voor “aanpassen of w ...

Een van de redenen waarom maatschappelijke debatten vandaag zo moeizaam verlopen heeft onder andere te maken met het feit dat het voor velen van ons niet lukt om onze individuele privileges te erkennen en te aanvaarden, zegt Nozizwe Dube.

21 januari 2017 is alvast voor Bleri Lleshi nu al de meest hoopvolle dag van 2017. De vrouwen die op straat kwamen tijdens de Women’s March hebben hem een dosis hoop gegeven die hij zal koesteren voor de rest van het jaar.

Wie hoopt dat Bieke Purnelle hierbij de superdiverse samenleving met de grond gelijk zal maken, die leest best niet verder. Die superdiversiteit, om het belegen woord nog maar even in de mond te nemen, is namelijk een gegeven, zoals de regen vandaag of de lente die hoedanook volgt op zelfs de ijzigste winter.

Het zijn barre tijden voor wie zich tot de linkse kerk bekent. Wie wil wegkijken van de alomtegenwoordige Trump en voor de afwisseling de verkiezingsstrijd in de buurlanden volgt, wordt nog minder vrolijk. Hoe gaan we een dam opwerpen tegen die steeds sterkere rechtse golf en met wie gaan we aan die dam bouwen, vraagt Bie Vancraeynest zich af.