De Afghaanse Lange Oorlog staat opnieuw in de belangstelling nu de Verenigde Staten rechtstreekse onderhandelingen begonnen zijn met de Taliban. Net nu verschijnt het nieuwe boek van de Nederlandse journaliste Bette Dam, waarin ze op zoek gaat naar de man die de Afghaanse Taliban geleid heeft: moellah Omar. Terloops ontdekt ze ook waar de emir der ...
Op dinsdag 29 januari gaat "Ash is Purest White", de nieuwste film van regisseur Jia Zhangke in avant-première in Brussel. Het filmtijdschrift Filmmagie kon de film al bekijken en schreef deze recensie.
Narendra Modi leidde zijn hindoenationalistische partij BJP in 2014 naar een klinkende overwinning in de grootste democratische verkiezingen ooit. Hij werd daarmee niet alleen premier van India, maar ook boegbeeld van een land dat internationaal wil meetellen. Intussen worstelen de 1,2 miljard Indiërs met de diepgaande omwentelingen die hun leven o ...
Als een regio heel hoog scoort qua exotische verbeeldingskracht, lijkt ze recht evenredig te zakken op de aandachtsladder van de geopolitieke berichtgeving. Centraal-Azië lijkt die stelling te bewijzen. De zijderoutes doen iedereen dromen, maar de landen waarover het gaat, blijven onbekend. En dat is onterecht.
In kranten en tijdschriften, op radio en televisie is het nauw speuren om nog nieuws over Afghanistan te vinden. Om dat tekort te verhelpen, presenteert het MOOOV-filmfestival dit jaar "Afghanistan (in) Cinema", een bijzonder aanbod van documentaires en speelfilms over en vanuit het land van legende en dodelijk geweld.
Loopt de Taiwanese cineast Hou Hsiao-Hsien met "The Assassin" in de voetsporen van Zhang Yimou, wiens sociale drama’s anno 2002 en 2004 plaats maakten voor de zuiver esthetische en in betoverende beelden verpakte wuxia’s "Hero" en "House of Flying Daggers"? Niet echt, neen.
Salman Rushdie publiceerde in 2015 "Twee jaar, acht maanden en achtentwintig nachten" Gie Goris volgt de auteur al heel lang en keek uit naar deze nieuwe roman waarin actualiteit en verbeelding opnieuw zouden botsen. Een kritische lezing resulteert in deze boekentip.
Het stond in de sterren geschreven dat een land dat in zijn eentje maar liefst een vijfde van de wereldbevolking vertegenwoordigt ooit zijn plaats in de wereld zou opeisen. Maar hoe machtig is China intussen eigenlijk? John Vandaele bespreekt drie boeken die een antwoord bieden op die vraag.
De vooruitgang en verspreiding van informatie- en communicatietechnologieën veranderen de wereld rondom ons in een soms angstaanjagend tempo. De invloed van deze evolutie op de politieke realiteit vatten, is cruciaal voor wie de wereld van morgen wil begrijpen.
Het is algemeen bekend dat zowat alles in China draait rond (en door) de communistische partij en de staat. Daar zijn vragen genoeg over, maar toch wordt er opvallend weinig onderzoek naar de partijstaat, wezenlijk voor de Chinese samenleving, verricht. Meningen erover zijn in de meeste gevallen westers ideologisch getint en oppervlakkig. Een verad ...
De westerse oorlog tegen de Afghaanse taliban is een van de grootste oorlogsinspanningen van deze eeuw, en tegelijk een van de meest onzichtbare, zowel in fictie als non-fictie. Dat maakt "De zoon van mijn moeder" tot een must-read, want het conflict wordt in deze roman niet als een politieke strijd, maar als een menselijk drama benaderd.
De perfecte quizvraag: noem drie belangrijke Pakistaanse vrouwen. Iedereen zal zeker Malala Yousafzai invullen. De sterke ploegen herinneren zich Benazir Bhutto. Maar wie geraakt verder? Toch is er geen gebrek aan "straffe madammen" in de 68-jarige geschiedenis van Pakistan.