Het Griekse eiland Ikaria is voor econoom Jonas Van der Slycken een hartverwarmende inspiratiebron. Het is een plek waar het idee dat meer beter is en dat tijd geld is, nooit vaste voet aan de grond kreeg. Ikaria toont hem dat een leven zonder focus op de groei-economie mogelijk is.

Een zorgplicht voor bedrijven is dringend nodig om de destructieve impact van bedrijven op mens en planeet te stoppen. Maar het Europese wetsvoorstel dat sinds februari op tafel ligt lijkt eerder geschreven op maat van managers en consultants, schrijft MO*Ontwikkelaar Wies Willems.

Waarom is de steun voor de ene vluchteling groter dan voor de andere? Waarom werden voor Oekraïne meer middelen beloofd dan voor Jemen? Omdat structureel racisme, helaas en vaak onbewust, in Europa nog steeds bestaat, stelt MO*ontwikkelaar Tracy Tansia.

Brussel wil met een actieplan kinderbedelarij aanpakken. MO*ontwikkelaar Mieke Schrooten is voorzichtig hoopvol, maar waarschuwt ook voor de valkuilen. Want het plan dreigt vooral iets te doen aan de zichtbaarheid van kinderbedelarij, en minder aan de structurele oorzaken ervan.

Heel wat thuis- en daklozen blijven onzichtbaar, schrijft MO*ontwikkelaar Mieke Schrooten. Dat maakt het ook zo moeilijk om hen te bereiken. 'We moeten meer aandacht geven aan thuisloosheid in al haar verschijningsvormen.'

De maatschappelijke rol van levensbeschouwelijke organisaties wordt vaak miskend, vindt MO*Ontwikkelaar Mieke Schrooten. Religieus engagement vertaalt zich vaak in sociale inzet, en dat meestal op plaatsen of voor mensen die het institutionele sociale werk niet vindt en bereikt.

Gelijke onderwijskansen zijn nog lang geen realiteit, weet docente Sociaal Werk Mieke Schrooten. De emancipatiemotor die het hoger onderwijs is, hapert. Nadrukkelijker inzetten op die gelijke onderwijskansen is dan ook essentieel voor het hoger onderwijs van de toekomst.

Ons energiebeleid hoeft niet te kiezen tussen de pest en de cholera, aangezien er een alternatief is waarbij noch gascentrales, noch een uitstel van de kernuitstap nodig zijn, schrijft ontwikkelingsexpert Jonas Van der Slycken. Het huidige gefilibuster is volgens hem een dure afleiding.

Is ontwikkelingssamenwerking een sector waar niet-witte mensen zich thuis kunnen voelen? Niet helemaal, oordeelt Tracy Bibo Tansia. Maar verandering is mogelijk. ‘Door te luisteren, samen te werken en structurele hervormingen door te voeren, kunnen we de sector inclusiever maken.’

Schuldkwijtschelding moet deel uitmaken van de dringende maatregelen om fondsen vrij te maken om de crisis aan te pakken. Als kredietverlener en lid van verschillende internationale instanties kan België een positieve rol spelen, vinden een aantal belangrijke Belgische ngo's.

In zijn laatste bijdrage voor De Ontwikkelaars zoomt Gorik Ooms in op het verband tussen gezondheid en sociaal circulair ondernemen. Hij doet dat aan de hand van de ebolacrisis die nog steeds in Congo woedt.

Je hebt activiteit en je hebt activisme. Het tweede lijkt een overtreffende trap van het eerste. Voor sommigen is dat op zich al voldoende om het verdacht te vinden. Voor anderen wordt het dan pas interessant. Maar is activisme ook meer dan een scheldwoord of een geuzennaam?, vraagt Tom De Herdt zich af. En is het ook nuttig?