De Somalische vluchteling Nur keert terug naar zijn thuisland. Hij wil niet echt vertrekken, maar de omstandigheden dwingen hem ertoe. Want het lukt hem niet om de juiste verblijfsdocumenten te krijgen. De besluiteloosheid en onzekerheid maken hem gek. Dit is zijn verhaal.
Dit is het verhaal van Nur, een Somalische vluchteling, opgetekend door #WijZijnHier-blogger Robbert Leysen. Vijf jaar geleden zette hij voor het eerst voet op Belgische bodem. Een kansrijke bodem, of dat is toch wat hij dacht.
Frankrijk, België en bij uitbreiding heel Europa moeten eraan herinnerd worden dat ze plichten tegenover allé mensen hebben, vindt Kirsten Masil. Zij bezocht met vzw Humain vluchtelingen in Grande-Synthe en sprak er met mensen op de vlucht.
Dinesh besloot twee jaar geleden zijn perfecte leven achter te laten en begon opnieuw in België. ‘Bedankt, België voor mijn nieuwe thuis. Bedankt dat je zo open, aardig en liefhebbend voor me bent. Je zal altijd mijn thuis zijn.’
Lies Gallez leerde als leerkracht aan anderstalige nieuwkomers de achttienjarige Malinese vluchteling Omar kennen. Voor zijn uitzetting naar Duitsland door de Dublinprocedure, zat de weesjongen twee maanden vast in het gesloten centrum 127Bis. Lies zocht hem daar op.
Een ode aan de vrouw. Een ode aan u, mijn moeder, mijn echtgenote, mijn zuster, zowel familiaal als in geloof. Een ode aan uw bestaan, aan uw verleden en aan uw toekomst.