De gedachten van Geert Van Istendael zijn wat verward als ze zijn identiteit(en) proberen te vatten. Maar zijn vaderland, ‘mijn enige, ware vaderland’, is de Nederlandse taal. En die verdedigt hij met hand en tand tegen alle belagers. Vooral tegen belagers van binnen de grenzen.

De voormalige Chinese stand-upcomedian Zhou Quan begon enkele jaren geleden in de stad Kunming met een bioscoop voor blinden en slechtzienden. Volgens MO*columniste Ching Lin Pang is het een sociaal initiatief dat aanstekelijk werkt.

Er zit meer vrijheid en vooruitgang in het streven naar een 'genoeg voor iedereen' dan in het blind vasthangen aan een ‘steeds meer’, schrijft MO*columnist Jan Mertens. ‘In de trein zie je ook altijd van die mensen die vinden dat ook hun boekentas en voeten een zitplaats nodig hebben.’

‘Van waar ben je?’ Het is een vraag die MO*columnist Sahadi Daria elke dag te horen krijgt. Het antwoord is complexer dan hij kwijt kan in een doorsnee gesprek. ‘Ik ben afkomstig van Afghanistan, ja. En ik ben ook niet helemaal Belg. Ik ben van veel plaatsen.’

Systemisch en institutioneel racisme is in de Verenigde Staten niet beperkt tot de zwarte gemeenschap, weet MO*columniste Ching Lin Pang. Ook de tienduizenden Chinezen die vanaf de 19de eeuw naar de VS migreerden werden (en worden) dagelijks geconfronteerd met vreemdelingenhaat en discriminatie.

Elke dag opnieuw beginnen. Elke dag opnieuw handelen. Elke dag opnieuw geboren worden. Het kan een vorm zijn van een aardse ethiek van menselijke verantwoordelijkheid, stelt columnist Jan Mertens.

Columniste Naima Charkaoui buigt zich over de impact van je onzichtbaar voelen; door discriminatie, sociale uitsluiting of eenzaamheid. ‘Zinvol mogen bestaan is een van onze meest elementaire basisbehoeften.’

De wederopstanding van China en de viering van het honderdjarige bestaan van de Chinese Communistische Partij is weinigen ontgaan, schrijft MO*columniste Ching Lin Pang. Maar op sociale media werd haar aandacht eerder getrokken door een post over de 70ste verjaardag van de fotografe Wang Miao.

Van alle coronavaccins gingen er tot nu toe te weinig naar mensen in arme landen, schrijft Bieke Purnelle in haar column. Omdat de machtige farmaceutische lobby er alles aan doet om de eigen winst te optimaliseren.

MO*columnist Jan Mertens is verbaasd dat de Vlaamse overheid solidariteit als een straf lijkt te beschouwen. De redenering is blijkbaar dat wie sterk is dat enkel aan het eigen harde werken te danken heeft, en dat wie “zwak” is dat alleen aan zichzelf te wijten heeft.

De Chinese overheid maakt zich sterk dat ze doortastend heeft opgetreden na de ontwrichting en chaos van het eerste uur die volgde op de COVID-uitbraak. Maar een recente uitbraak in het noorden van China baart zorgen, schrijft columniste Ching Lin Pang.

MO*columniste Bieke Purnelle is maar wat blij dat 2020 bijna achter ons ligt. Het is dan ook een jaar om snel  te vergeten. ‘Ik zal u niet missen. Veel van wat u achterliet zal ik ritueel verbranden in het knetterende vuur.’