Hier zitten we dan, met z’n allen, collectief boos en schuldig te wezen, terwijl de echte en ongenaakbare elite, geweldig gebaat bij een verdeeld volk, hinnikend in z’n vuistje lacht.

Aya Sabi verwerkt de verkiezingsuitslag op haar eigen, poëtische manier. Maar vergeet niet: er is de taal en er is de betekenis.

Dag in, dag uit, jarenlang, krijgen we de boodschap door de strot geramd dat dit land het land van de duizend rampen is, schrijft Matthias Somers. Is het dan zo moeilijk te bevatten dat de kiezer de puzzelstukken bij elkaar legt, en kiest voor de partijen die beloven hen te beschermen door te stampen naar wie hen bedreigt?

We zijn drie dagen na de verkiezingen en ik heb nog altijd geen zin om te achterhalen wat mensen heeft bezield om op het Vlaams Belang te stemmen. Ik wil elke mens respecteren maar daarom nog niet elke kiezer. Niet alle politieke keuzes zijn op gelijke voet te plaatsen.

Ooit werden verkiezingen beschouwd als een feest van de democratie. Ook op 26 mei trekken we met zijn allen naar de stembus om dat feest van de democratie te vieren. Zou het werkelijk?, vraagt Walter Zinzen zich af. De waarheid is dat de Belgische politici bang zijn van de kiezer en er alles aan doen om hem/haar zo weinig mogelijk onder o ...

Bieke Purnelle doet een pertinente smeekbede aan de mainstream media: Kunnen we alstublieft eens ophouden met al die krampachtige en kwalijke pogingen om elke zin voor nuance, elk maatschappelijk thema en elke visie in een dodelijk verstikkend welles/nietes-format te dwingen?

Duizenden Europese jongeren kunnen in mei voor de eerste keer hun stem laten horen bij de Europese parlementsverkiezingen.  Voor de Millennials is meer Europa een no-brainer. Maar het is niet al goud wat blinkt, waarschuwt Ewald Engelen in zijn column.

We zijn verslaafd aan lijstjes, sterren en cijfers. Ze schenken immers ons de oh zo verlangde illusie van meetbaarheid en objectiviteit, de maatstaf waarmee de ene politicus met de andere vergeleken kan worden. He’s hot, she’s not; zij de noeste werker, hij de klaploper. Het probleem is dat in zulke lijstjes geen ruimte is voor nuance. ...

Als het over Israël gaat, is er één zin waaraan Anya Topolski zich zwaar ergert – één die ad nauseum wordt herhaald door Westerse politici en media: ‘Israël is de enige democratie in het Midden-Oosten’. Heeft u ooit gehoord van een democratie waar slechts 50 procent van het volk stemt? De vergelijking met de Zuid-Afrikaanse Apartheid ligt om de hoe ...

Ik heb een bijzonder goed geheugen. Dat geldt zeker voor de dingen die ik onthouden heb. Bij dingen die ik vergeten ben, laat mijn geheugen me soms in de steek. Dat zijn er overigens heel wat.

De media-aandacht voor de Antwerpse burgemeester neemt intussen — voor ons land – ongeziene proporties aan. Maar het belangrijkste verkiezingsnieuws kwam misschien nog uit Brussel, waar de hoop het van de angst haalde. Op de verkiezingsdag zelf werd er in de Vlaamse media evenwel nauwelijks over bericht. En dat is  ...

Of je het nu omarmt of niet. Vlaanderen is divers. Ninove is divers. Antwerpen is divers. Stemmen op N-VA, stemmen op Vlaams Belang is een nutteloze tegendraadse reactie op iets dat gevestigd is. Vlaanderen, België, Europa zullen niet minder divers worden omdat extreemrechts opkomt.