Op de Nederlandse basisschool word je opgeleid in absoluten. Dat zijn alle letters van het alfabet, dat Europa in het midden van de wereldkaart ligt en wie niet naar school gaat, zijn of haar leven vergooit. Op de middelbare school komt al wat meer ruimte om na te denken. Al worden de grote lijnen je nog steeds opgelegd. Er ...

Ik zag de immense rookpluim boven de stad van ver, gisterochtend, op mijn weg terug naar huis uit Koubri, waar ik een laatste hap frisse lucht en inspiratie was gaan nemen voor ik maandag aan het werk ga. Dichterbij hoorde ik de schoten. Ik hield halt en zocht mijn telefoon. Twaalf gemiste oproepen en ongeruste berichten op sms en whatsapp: “ ...

Een lange avond op het terras bij een vriendin. De zwoele lucht van de maartse nachten in Burkina Faso. Een goede fles wijn. Belgisch witloof in Burkinabè varkenshesp gerold. Giechels en af en toe een zorgelijke blik. Verhalen van meisjes en van vrouwen. Kleine dingen van grote betekenis. Kleine dingen ook die ik wat vaker moet opzoeken, besef ik d ...

Het overkomt me wel vaker, op zaterdagmorgen, na de concertavond in Le Foyer en na dat ene pintje nog dat ik op het einde van een lange dag werken eigenlijk had moeten laten: een langgerekte weemoedige bui, die ook met een bord spiegeleitjes en een kop sterke thee niet overgaat. Een middagdutje doet meestal wel wonderen. De voorbije zaterdag kwam h ...

Als je wil weten wat het gevolg is van de gijzeling van een heel land door een machtsgeile president, is het nu hét moment om naar Butembo te komen. Wat hier aan het gebeuren is heb ik nog nooit meegemaakt.

In Zuid-Afrika kwam op 2 juni het bericht dat ISIS een terroristische aanslag plant in Johannesburg of Kaapstad. De regering verstrengde de veiligheidsmaatregelen meteen en er was over het hele land paniek. Later zeiden de kranten dat deze informatie helemaal niet klopte en een journaliste van de krant News 24 omschreef de Amerikaanse informatie al ...

Sinds oktober 2014 wordt de streek van Beni in Oost-Congo geteisterd door moordaanslagen op de totaal onschuldige bevolking. Bijna twee jaar later blijven daders en motieven een goed bewaard geheim.

De harmattan schraapt door de Sahel. Op sommige dagen zien we in Ouagadougou nauwelijks een hand voor de ogen, zoveel stof hangt er in de lucht. 's Avonds zitten onze longen dicht en prikken onze ogen. Het is de ideale metafoor voor de veiligheids- en politieke situatie in het land: troebel, vervelend en bij tijden verontrustend. 

Soms haalt de werkelijkheid ons in. Ik zou weer eens schrijven, straks, als mijn ouders goed en wel weer thuis waren na vijf weken Burkina Faso. Ik zou schrijven. Over de verwondering, de verontwaardiging en de gemengde gevoelens van de reis die we samen maakten naar Ghana. Over het sprookje van mijn huwelijk met Armel, vandaag één week geleden, en ...