De Jasmijnrevolutie laat de Tunesiërs in het buitenland niet onberoerd. Ook niet diegenen die nooit in het land gewoond hebben. De Vlaams-Belgische performer en theatermaker Chokri Ben Chikha is van Tunesische afkomst. Hij heeft nooit onder de dictatuur geleefd, maar de dictatuur heeft hem bereikt. Van zijn ouders kreeg hij altijd de raad om zich n ...

Het is vreemd. Nadat een president door een volkse opstand Tunesië heeft moeten ontvluchten, zijn er restanten van zijn regime die nog in het zadel zitten. En die restanten doen alsof ze niets met het ancien regime te maken hebben. Meer nog, ze willen verandering organiseren.

Het Tunesische volk heeft zich op een dramatische manier op het mondiale politieke podium geplaatst. Na 29 dagen heeft het een sociale en democratische revolutie kunnen volbrengen en de dictator Ben Ali kunnen wegsturen. Dit is een grote overwinning. Dit is een grote dag voor ieder van ons en wij willen die delen met iedereen die de kapitalistische ...

"Waar kan ik een Tunesische vlag vinden?", klonk het op verschillende Egyptische blogs, Twitter-accounts en Facebook-pagina's, direct nadat de Tunesische dictator Zine el Abidine Ben Ali was gevlucht voor volksprotesten.

De gebeurtenissen in Tunesië volgen elkaar razendsnel op. Ben Ali, de gewraakte president is naar Saoudi-Arabië gevlucht. Premier Ghannouchi heeft zich gisteren tot tijdelijke vervanger uitgeroepen, maar dat blijkt ongrondwettelijk te zijn. Nu heeft de parlementsvoorzitter de voorlopige leiding over de regering overgenomen. Fouad Mebazaa heeft zate ...

De voorbije dagen zijn al minstens drie Algerijnen en veertien Tunesiërs omgekomen bij hevige protesten tegen stijgende voedselprijzen, huisvestingsproblemen en de werkloosheid in de twee landen. Amper drie maanden geleden had het Internationaal Monetair Fonds nog lof voor het economisch beleid van Algerije, terwijl banken en investeerders ook Tune ...

Terwijl het westen eindejaar viert en sneeuw ruimt, maakt Tunesië een crisis door die tot voor enkele weken ondenkbaar was in het gewoonlijk rustige land. Duizenden betogers komen op straat tegen het regime van president Zine el Abidine Ben Ali.

Tunesië heeft de voorwaardelijke vrijlating aangekondigd van 21 leden van de verboden islamistische beweging an-Nahdha. Ze waren in 1990 veroordeeld voor samenzwering met het doel de regering omver te werpen.

Tunesiërs die als illegalen worden teruggestuurd uit Europa, komen in eigen land vaak in een zwart gat terecht. De overheid trekt zich niets van hen aan, er bestaat geen zelfhulpgroep zoals bijvoorbeeld in Mali en tegenover familie en vrienden overheerst een gevoel van schaamte. De meesten willen maar één ding: terugkeren.

Steeds meer jonge Tunesische vrouwen dragen een kleurrijke, modieuze hoofddoek en verzoenen zo islam en moderniteit. De overheid probeert in de naam van de lekenstaat vergeefs het tij te keren.

Voor de opening van de boekenbeurs in de hoofdstad zijn een vijftigtal werken van Tunesische schrijvers bij de drukker tegengehouden, op bevel van de overheid. Er circuleren alleen illegale fotokopieën. Het is minder berucht dan de persbreidel in het land, maar ook literatuur staat er onder strenge controle.

De mensenrechtensituatie in Tunesië is tot november een probleem voor de hele wereld. Van 16 tot 18 november vindt in Tunis het tweede luik van de Wereldtop voor de Informatiesamenleving (WSIS) plaats. Vervelend dat Tunesië net nu de meningsvrijheid en de toegang tot het internet nog verder inperkt.