Momenteel worden in de supermarkten vroege aardappelen uit Spanje en Israël aangeboden. Want, ja, onze Belgische patatten staan vooral in dienst van de exporterende frietindustrie. Is dit echt de landbouw die we nodig hebben?, vraagt Wereldblogger Luc Vankrunkelsven zich af.

De Franse grootsteden zijn het gebied van een bevoorrechte groep. Wie niet kan voldoen aan de eisen van de stad moet uitwijken naar het platteland. Daar vormt zich een gemeenschap waarin iedereen zijn eigen ‘ruraal fantasma’ najaagt, zo zag Wereldblogger Tom Ysewijn op zijn tocht door het Franse binnenland.

Het Algemeen Boerensyndicaat startte de campagne ‘Red het Amazonewoud - Koop lokaal’. Het ligt heel gevoelig bij de consument en komt sympathiek over, schrijft Luc Vankrunkelsven in zijn blog. Maar zijn er niet veel vragen bij te stellen?

Twintig jaar onderhandelden de Europese Unie en de Mercosur-landen vruchteloos over een handelsovereenkomst. En plots, enkele maanden nadat de extreemrechtse president Bolsonaro in Brazilië aan de macht kwam, was er dan toch een akkoord. Veel cynischer kan het niet worden, vindt Wereldblogger Luc Vankrunkelsven. Welke belangen spelen hier mee?

Wie door Frankrijk reist neemt maar best eten en drinken mee. Plattelandswinkels en cafés verdwijnen er in sneltempo. Er ontstaat een commercieel niemandsland. Maar niet iedereen laat dit zomaar gebeuren. Een nieuwe generatie legt zich toe op de reparatie van het sociaal weefsel.

De Spanjaarden maken zich zorgen om hun binnenland. De ontvolking lijkt niet te stoppen en in de komende jaren zullen maar liefst 1840 dorpen verdwijnen bij gebrek aan inwoners. De één brengt nog vlug in beeld wat stilaan verdwijnt, anderen willen het tij keren. 

De 72-jarige Herwig Janssens blikt, naar aanleiding van de discussie over het koloniaal verleden van ons land, terug op zijn eigen jeugd in Ruanda-Urundi. Vandaag is dat Rwanda en Burundi, ooit was het Belgisch “trustgebied”. ‘Ik heb geen enkel contact gekend met zwarte leeftijdsgenoten.’

Het Franse platteland heeft het moeilijk, zeker op plaatsen die nog weinig aansluiting vinden met de globale economie. Tom Ysewijn maakte een tocht door die buitengebieden. Het werd hem duidelijk dat het ontstaan van dit soort minder relevante ruimtes voor sommigen net kansen biedt.

We mogen niet alleen vanuit lichamelijk welzijn of economisch standpunt naar deze crisis kijken, meent psycologe Sofie Leemans. Het mentale welzijn mag niet worden onderschat. Dat merkte ze op professioneel vlak, in haar eigen online praktijk, maar zeker ook privé, terwijl ze de lockdown in haar eentje vanuit Zuid-Afrika meemaakte.

Op 1 augustus vertrekt Tom Ysewijn vanuit Gent met zijn fiets naar Lissabon. Zijn route loopt langs de “buitengebieden”, plaatsen op het platteland in Frankrijk, Spanje en Portugal die steeds meer ontvolkt raken. Tijdens die tocht, die te volgen zal zijn via MO*, gaat hij op zoek naar de stem van het platteland.

Het regent in Valencia, al meer dan tien dagen. Een ideaal moment om thuis te blijven en even te reflecteren over onze situatie hier in Valencia en weer te geven hoe de Valencianen vandaag de dag functioneren tijdens de lock-in in de marge van een kapot bespaarde staat.

De overbevolkte Griekse vluchtelingenkampen zijn een broeihaard voor besmetting: handen ontsmetten, afstand bewaren of schoon water krijgen is er erg moeilijk. Eugenie D’Hooghe maakt zich zorgen: wat als de pandemie daar ook toeslaat? Er is geen Europees noodplan, en de Griekse middelen zijn intussen volledig uitgeput.