Ons land is zo goed als wereldkampioen wat betreft de wettelijke bescherming van mensen met “andere” genderidentiteit of seksuele oriëntatie. En daar mogen we als klein land trots op zijn, schrijft blogger Pablo Alonso.

In een wereld waar hulp aan migranten vaak moeilijk ligt, is bijstand aan mensen die er psychisch helemaal doorheen zitten en op straat leven al helemaal onmogelijk, schrijft MO*blogger Pablo Alonso. Hij zet zich in voor (trans)migranten en andere mensen op de dool. Het bezorgt hem een hulpeloos gevoel.

Fatima Noori was acht jaar toen ze halsoverkop met haar ouders moest vluchten uit Afghanistan. In het boek dat ze over haar ervaringen schreef, krijgt de lezer een inkijk in haar tocht van Afghanistan naar België. We publiceren het tweede hoofdstuk integraal.

Ahmad Ahmadyar was bijna 9 toen zijn vader hem meenam, weg uit Afghanistan. Ze hadden een loodzware missie: een veilige toekomst vinden voor het hele gezin. Vandaag is Ahmad 20 en Belg en neemt hij je graag mee op de haast onmogelijke tocht, die twee jaar duurde. En waarbij één moment bleef plakken.

Een collega van blogger Rino Feys wacht al maandenlang in de hoop dat zijn gezin binnenkort naar België mag afreizen. De Dienst Vreemdelingenzaken heeft laten weten dat alles in orde komt, maar toch gebeurt er niets. ‘Het duurt te lang. Misschien zijn ze mijn familie vergeten.’

Het gezin van een medewerker uit de Kringwinkel van Avelgem stevent af op een drama, omdat de Dienst Vreemdelingenzaken documenten verkeerd gelezen heeft. Maar is het wel een misverstand of is het eerder onwil?, vraagt medewerker Rino Feys zich af.

Dansen met een andere man dan de jouwe. Op restaurant gaan in plaats van voor hem te koken. Het zijn vrijheden die MO*blogster en theatermaakster Nela Deleu ontdekte in België. 'Het is belangrijk te begrijpen hoe verschillend huwelijk, relatie en vrouwelijkheid zijn in verschillende culturen.'

‘Ik hoor het u al denken: weer iemand die wil beslissen welke woorden wel of niet gebruikt mogen worden’, schrijft Ann Smedts in haar blog. Misschien moeten we onze goedbedoelde opmerkingen toch eens kritisch bekijken. En de inhoud van de discussie ook niet bedelven met discussies over woorden.

Een Spaanse Rode Kruis-medewerkster wordt verwenst, bedreigd en beledigd omdat ze een migrant een troostende knuffel gaf. Zover is het ondertussen gekomen. De verdraagzaamheid tegenover mensen die ellende ontvluchten is tot een dieptepunt gezakt, merkt wereldblogger Pablo Alonso.

Denise De Bondt ziet ze komen en gaan, de jonge vluchtelingen die ze als voogd onder haar hoede krijgt. Dit jaar moet ze zeven keer afscheid nemen van “haar” kinderen. En dat gebeurt steeds met gemengde gevoelens.

Achter de schermen van de kringloopwinkel in Avelgem voltrekt er zich een moderne tragedie. Een van de medewerkers van Rino Feys probeert zijn familie, die in penibele omstandigheden verkeert, naar hier te laten overkomen maar belandt in het doodlopende straatje van de bureaucratie.

‘Mijn Vlaamse vrienden verlangen vaak naar de modus vivendi van de Balkan’, schrijft Nela Deleu in haar nieuwe blog. Maar zelf weet ze wat het is om te leven zonder een systeem dat orde in het leven en hoofd creëert.