De straat in Latijns-Amerika is historisch een podium voor protest. De afgelopen weken kwamen burgers weer de straat op. De uiteenlopende protesten kwamen niettegenstaande hun verschillen overeen op een punt, vrijheid: vrijheid om veilig op straat te komen, vrijheid van het juk van een steeds autoritairder regime, van honger, vrijheid van corruptie ...

Cristina Fernandez de Kirchner zal zich haar spiritual retreat van de politiek anders hebben voorgesteld. Na 12 jaar ononderbroken aan de macht te zijn geweest, eerst met haar man en daarna zelf 8 jaar, wordt ze na het aantreden van rivaal Mauricio Macri, achtervolgd door spoken uit het verleden en dan nog spoken uit haar Patagonisch vier ...

In Argentinië trekt de regering-Macri de krijtlijnen om opnieuw een ultraliberale koers te varen. Ambtenaren worden massaal ontslagen, de geroemde mediawet wordt opgeschort en repressieve politieoptredens zaaien angst en paniek. Sociale organisaties bereiden zich voor op harde confrontaties op straat.

Begin deze eeuw overspoelde een rode golf Latijns-Amerika als een hoopvol sociaal en politiek experiment. Zestien jaar later zit Venezuela aan de grond, heeft Argentinië een rechtse regering en krijgt president Dilma Rousseff in Brazilië de wind van voren. Wat is er aan de hand en waar liep het mis? 

Buenos Aires, 1994. Een zelfmoordterrorist blaast het joods cultureel centrum op. Balans? 85 doden. Oud nieuws, denkt u, zij het niet dat de zwaarste terroristische aanslag in Argentinië nooit opgehelderd is. Alberto Nisman, openbare aanklager, haalde het dossier uit de doofpot en daagde vorige week niemand minder dan Argentijns president Cristina ...

Argentinië trekt zichzelf bij de haren uit de sloot. Dat doet het sinds de diepe crisis van 2001, toen het land als wanbetaler internationaal op droog zaad werd gezet. De crisis stortte de helft van de bevolking in de armoede. De Argentijnen slikten dat niet. In heel het land organiseerden ze sociale protesten en de regering moest luisteren. Sindsd ...