Ze gaan niet naar school en kampen met de opgelopen trauma’s. Zijn ze verloren, de kinderen die opgroeien in de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden? MO*journaliste Ula Idzikowska vroeg het aan psychologen in de kampen op Samos en Lesbos.

LGBTQI+-vluchtelingen raken nog meer getraumatiseerd bij aankomst in de Europese kampen, zegt Dan Chapman van een steungroep op het Griekse eiland Samos. ‘We zeggen al jaren dat de kampen géén veilige plek zijn voor LGBTQI+-asielzoekers.’

Op het Griekse eiland Samos zitten naar schatting 1500 vluchtelingen te wachten, op de dag dat ze het eiland eindelijk mogen verlaten. Maar zekerheid over de toekomst blijft uit. Journaliste Ula Idzikowska ging uitzoeken welke mentale impact het jarenlange wachten heeft op vluchtelingen.

Fotografe Tessa Kraan tekende op hoe de meest kwetsbare vluchtelingen op Lesbos aan hun lot worden overgelaten, nu kleine opvanginitiatieven gedwongen moeten sluiten. ‘Vluchtelingen hebben een plek nodig om te helen, die hen voorbereidt op integratie in de samenleving.’

Gewone mensen bestaan niet. Dat bedacht Gie Goris zich keer op keer na de tientallen gesprekken die hij de voorbije maanden had met “gewone Afghanen” in Antwerpen. ‘De Afghaanse gemeenschap in Antwerpen bestaat niet’, wist ook een van hen.

Zo vaak en zo vroeg het kan, worden niet-begeleide minderjarige vluchtelingen in een pleeggezin opgenomen. Dat dit niet alleen voor de kinderen zelf van onschatbare waarde is, daarover getuigen ook pleegouders. ‘Gezinnen vormen een warme, vaste basis die kinderen zonder basis nodig hebben.’

MO*medewerker Marijn Sillis trok samen met fotograaf Patrick Hattori naar Duinkerke en ontmoette er onder andere mensen die samen op de boot zaten met de jonge Iraanse Artin die het leven liet in het Kanaal. ‘Deze situatie is shit, maar als we in Engeland geraken, kunnen we opnieuw hoop koesteren.’

Van kindsoldaat tot paralympiër, het verhaal van de Zuid-Soedanese rolstoelbasketballer Peter Bol, heeft wat weg van een filmscenario, maar kent daarom nog geen happy end.

Op slechts twee uur tijd vluchtten de inwoners van het Noord-Iraakse stadje Karemlash uit hun huizen. Op die manier ontsnapten de christelijke inwoners in 2014 aan IS. ‘We namen het zekere voor het onzekere en vertrokken’, vertelden de bewoners aan Tine Danckaers. 

Irak is een kapotgeschoten land, op zoek naar herstel. MO*journaliste Tine Danckaers trok samen met fotograaf Karim Abraheem naar Mosoel en omstreken. 

Vier jonge jazzmuzikanten gingen in de vluchtelingenkampen van Duinkerke en Calais op zoek naar ontluisterende verhalen. Met een gezonde portie idealisme en drang tot maatschappelijk engagement verwerkten ze die verhalen in hun debuutproject “Le Ravage d’Ali Baba”.

Vorig jaar vroegen bijna 2500 Palestijnen asiel aan in België, dit jaar zijn het er opnieuw al bijna 2000. Achter die cijfers gaan menselijke levens, drama’s en dromen schuil. MO* portretteert drie Gazanen die een nieuwe thuis vonden in ons land.