Het surrealisme van België wordt slechts door één ander land overtroffen: niet toevallig is dat Congo.

In Tanzania kan je maar beter niet doof geboren worden. De kans dat je langs de rand van de weg gedumpt wordt, is reëel. Als je ouders toch zo'n 'vervloekt' kind willen houden, zullen ze je waarschijnlijk uit schaamte binnenhouden en als huishoudhulpje inschakelen. 

In Zuid-Afrika loop je tegen muren aan. Letterlijk en figuurlijk. Of het nu mooie of minder mooie dingen zijn waar je tegen aanloopt, telkens opnieuw hetzelfde antwoord: ‘Welcome to South Africa!’

Wat heeft de strijd in Burkina Faso te maken met twee zelden bezochte Beninese bibliotheken? Ontdek het hier! (Of doe gerust iets anders.)

Het voorbije weekend maakten we een reis, Armel, Pacôme (5), Nadia (3) en ik. We reisden naar Kouremeganfesso, een piepklein dorp in het zuidwesten van Burkina Faso, om er de ouders en broers van Armel te bezoeken.

Een leesgroep doet mij denken aan keuvelende mensen, kopjes thee, en het gegons van namen van literaire klassiekers door een huiskamer. Warm, gemoedelijk en – eerlijk gezegd – niet direct spannend. Voor Angola klopt dit beeld helemaal niet. Daar staat een leesgroep namelijk middenin de rauwe politieke werkelijkheid.

Reportage: In de traditionele immigrantenwijk in Sao Paulo, Bras, kwamen op zaterdag (4 juli 2015) de Congolese ballingen samen om de 55ste verjaardag van hun land te vieren. Er zijn ongeveer 2000 Congolese vluchtelingen in Brazilië, daarmee zijn ze de tweede grootste groep vluchtelingen na de Syriërs.

Hoewel holebi's en transgenders in Zuid-Afrika gerechtelijke erkenning en bescherming genieten, krijgt deze gemeenschap dagelijks te maken met sociale uitsluiting, stigmatisering en geweld. Het eerste deel van deze reportage over de holebi- en transgendergemeenschap in Zuid-Afrika werpt licht op hoe de politieke en publieke opinie zich opstelt tege ...

De verhalen liggen voor het oprapen in Benin. Maar door voortdurende stroomonderbrekingen en nauwelijks wifi, verloopt het opschrijven ervan moeizaam. Het voordeel van niet kunnen publiceren, is dat ik het thuisfront ook niet ongerust kan maken.

'Goeiedag, ik ben Thierry Michel en ik heb deze film gemaakt', zegt de regisseur backstage tegen me terwijl hij naar een poster wijst die vlakbij onze tafel hangt. 'Je komt toch kijken hè?', zegt hij tegen iemand anders. De regisseur uit Luik maakte samen met journaliste Colette Braeckman een documentaire over dokter Denis Mukwege, de man die in Bu ...

Ondertussen werk ik al langer dan een maand in Moshi. De vele indrukken, overvloed aan werk en actieve vrije tijd doen de klok niet stil staan. We bouwen gestaag aan C-re-aid en zijn aan het groeien, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Een open deur: het is hier warm. Verder kom je te weten dat albinisme hier relatief vaak voorkomt, en dat he ...

Energie is een hot topic in Zuid-Afrika. Martina Vitackova bekijkt wat er leeft op de grond, van de load sheddings tot de mijnindustrie en de Marikana staking.