​Terwijl Lisette Ma Neza de coronalockdowns overleeft door op de bank afleveringen van "The Crown" te bingewatchen en ondertussen haar huidhonger wat zit weg te 'quarantinderen', staan de zorgmedewerkers aan het front van de crisis te zwoegen en te ploeteren tussen leven en dood.

Heeft de Chinese bevolking een blind vertrouwen in de “dodelijke” efficiëntie van de overheid in coronatijden? Zo lijkt het wel, als je de koopdrift van één miljard Chinezen tijdens de “gouden week” ziet. Als dat maar goed afloopt, hoopt MO*columniste Ching Lin Pang.

Het wordt hoog tijd dat de Wetstraat meer interesse toont in de mensen, vindt columniste Bieke Purnelle. ‘Dit is dus hoe voor ons gezorgd wordt: niet.’ Ze stelt voor om de Wetstraat te evacueren en van onze bestuurders minstens een jaar verplichte inburgering te eisen.

Voor jongeren, gezinnen met een laag inkomen is het huisvestingsbeleid van Hongkong met de hoogste vastgoedprijzen ter wereld een nachtmerrie, schrijft MO*columniste Ching Lin Pang. Het blinde geloof in de onfeilbaarheid van de vrije markt is verantwoordelijk voor grote ongelijkheid die resulteert in interne vluchtelingen.

Het gevoel dat bijna alles weer mag heeft ook iets verwarrends. Waar willen we dan zo snel weer opnieuw naartoe? Zou er ook een ander soort reis mogelijk zijn? En zegt dat iets over de liefde?

We hebben de rechten van onze rusthuisbewoners geschonden door hen bezoek te onthouden, vindt Bert Gabriëls. Als er genoeg personeel en middelen geweest waren, had dat niet moeten gebeuren. Maar daar steken rusthuisgroepen en investeringsvehikels een stokje voor.

In hoeverre blijven we bij onze gewoontes, normen, waarden, doen en laten, vraagt slampoëte Lisette Ma Neza zich af. Zal deze crisis onze democratie in de war schoppen? Creëren we spoedig een nieuwe wereld? Hoe bereiden we ons voor op de volgende pandemie? En hoe dichtbij is die?

Het is moeilijk om vandaag een ander thema uit de kast te halen dan het virus dat niet coronavirus heet, schrijft Bert Gabriëls in zijn column. Wat we in ieder geval geleerd hebben, is dat de wereld in ieder geval niet ons dorp is geworden. In één en hetzelfde dorp hadden we nooit zoveel keer na mekaar dezelfde fouten gemaakt.

De hele wereld stond klaar om de Chinezen te veroordelen voor hun "vreemde eetgewoontes", "slechte hygiëne" en doofpotbeleid. Nu ook Europa begint te kreunen onder het coronavirus, stellen die Chinezen zich zelf vragen over de efficiëntie van westerse landen. Zijn Europeanen wel in staat om regels van bovenaf opgelegd op te volgen?

Bie Vancraeynest rolt het jaar in met nieuwe inzichten. Over graffiti en tags, bijvoorbeeld. Zinloos vandalisme voor de ene, een uiting van protest voor de andere.

Het is deze maand een jaar geleden dat in Frankrijk de gele hesjes voor het eerst van zich lieten horen. Volgens columnist Ewald Engelen heeft de elite nog altijd niets uit dat protest geleerd. Hij voorspelt dan ook nog meer protest, ook in zijn thuisland Nederland.

Iemand stak afgelopen week een huis in brand omdat daar binnenkort mensen op de vlucht komen wonen. Ik vroeg me af waarom die iemand dat deed. Zo zijn wij mensen. We willen graag begrijpen wat er gebeurt, wat ons overkomt. Zelfs als er geen antwoorden bestaan, blijven wij vragen stellen.