Een heroriëntering van de perssteun voor mediabedrijven naar de journalistiek zelf? Begin bij het zelfstandigenstatuut van freelance journalisten. Tot op heden hebben zij hetzelfde statuut als de bakker om de hoek. Raar, want de journalistieke beroepspraktijk heeft weinig gemeen met de gemiddelde eenmanszaak. Voor kunstenaars bestaat al het kunsten ...

Madiba heeft ons verlaten! De dood van Nelson Madiba Mandela is diepbedroevend nieuws, ook al was zijn tanende gezondheid een teken aan de wand. Wie oud genoeg is, herinnert zich nog de intense emoties van die elfde februari 1990 waarop Mandela, net officieel vrijgelaten en met Winnie aan zijn zijde, triomfantelijk zijn vuist in de lucht stak.

Hoeveel van mijn "ik" en "wij" is er nog Vlaams? Veel zo bleek deze week. Ik mag dan na jaren verveld zijn tot een Nederlandstalige Brusselaar, ik ben toch altijd, ergens, een soort van Vlaming gebleven. Ik stel het vast omdat ik meer dan eens in mijn Vlaamse ziel werd gekrenkt deze week.

Vorige week deelde Vluchtelingenwerk de Gastvrije Awards uit. 155 Vlaamse scholen, gemeenten, bedrijven en vrijwilligers namen deel, zes initiatieven werden bekroond. Een van de laureaten is het 'Samen Op Kot'-project in het Aalste Arme Klarenklooster, waar gewezen niet-begeleide minderjarigen samenleven met Vlaamse leeftijdsgenoten.

In 2014 is het 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog begon. In 2014 is het tegelijk 50 jaar geleden dat de Turkse en Marokkaanse migratie naar België startte. Maar hoe goed kennen we de effecten ervan op mensenlevens en de samenleving? Na 50 jaar migratie en vier generaties verder is de tijd rijp om eens bij die verhalen stil te staan.

Omdat hij vanuit het raam van zijn nieuwe appartement vogels kan zien vliegen, verkaste filmmaker Gust Van Den Berghe van Schaarbeek naar Anderlecht. En omdat hij ineens iets wou kopen waar er parken waren. In de stad, maar drie tramhaltes verwijderd van de natuur.

Wie ouder wordt leert dat tijd een merkwaardig verschijnsel is. Zowat alles wat we in het verleden deden verdwijnt in haar genadige plooien, terwijl andere gebeurtenissen verworden tot zeer levendige, maar daarom nog niet juiste herinneringen. Alsof het gisteren pas gebeurde. In één zo'n herinnering zie ik de hooggerezen wenkbrauwen en meewarige bl ...