Geen bevolking ter wereld lijdt zoveel honger als de Jemenieten. Maar de hulp die er is, komt lang niet altijd bij de juiste mensen terecht. Op mijn rondreis door het land zag ik hoe complex hulpverlening in Jemen is.

Ze zijn met meer dan vijf-en-een-half miljoen, de Syriërs die door de oorlog over de hele wereld zijn uitgezwermd. In Europa zijn er ruim een miljoen gearriveerd tussen 2011 en 2017 en in ons land staat de teller eind 2016 op 18.904. Onder hen heel wat kinderen. Hoe zit het met hen? Hoe kijken ze naar hun verscheurde land? Hoe was hun parcours? En ...

Isabelle Rossaert, vice-voorzitter van PEN Vlaanderen, trok met kerst opnieuw naar Istanboel om het proces tegen de krant Cumhuriyet bij te wonen. Ze trof een land dat pijlsnel de afgrond induikt. Een persoonlijk verslag.

‘Ik noem haar de Iron Lady’, zegt een mannelijke collega van de Jordaanse advocate en parlementslid  Wafa Bani Mustafa. Die leidt een informeel gesprek met een aantal mannelijke parlementsleden voor de start van een zitting in het Jordaans parlement.

IS loopt op zijn laatste benen in Irak, maar vrede is nog lang niet in zicht. Het risico dat de groep ondergronds gaat is reëel, en de breuklijnen tussen Koerden, soennieten en sjiieten spelen weer op. Voor de christelijke minderheden gaat het om botweg overleven. Een zondag in Qaraqosh, een christelijke stad buiten Mosoel.

Morgen staat een onafhankelijkheidsreferendum gepland in de Koerdische regio van Irak, een eerste stap naar de verwezenlijking van hun wens: een eigen staat. Maar leeft die droom eigenlijk nog wel bij Koerdische millennials die in relatieve welvaart en veiligheid opgroeiden?

Aan rechter Khalid al-Shimari heeft Irak een eenmansleger. Hij vecht niet tegen terreurgroep Islamitische Staat, maar tegen een verwoeste administratie. ‘Het is een ramp.’

Eén op de vijf inwoners van Israël is Arabisch, of Palestijns. Ze mogen dan wel meer vrijheid en privileges hebben dan de Palestijnen in de Bezette Gebieden, hun Israëlische regering schijnt hen eerder als een vergissing uit het verleden te zien dan als volwaardige burgers. Tine Danckaers trok naar Israël, op zoek naar de verdomde Palestijnen. ...

Vandaag beginnen zo’n 1.600 Palestijnen in Israëlische gevangenissen aan de drieëndertigste dag van een collectieve hongerstaking. Ze protesteren tegen de slechte omstandigheden van hun opsluiting en tegen het massale gebruik van administratieve detentie, een gevangenisstraf zonder aanklacht of proces. 

Burgerjournalistiek in Syrië is een belangrijke vorm van verzet én van hulpverlening. Een bevolking die pas sinds 2011 het vrije woord mag hanteren schreeuwt het nu uit. ‘Niemand zal ooit nog de Syrische bevolking de mond kunnen snoeren.’

Terwijl in Mosoel nog hevig wordt gevochten tegen terreurgroep IS, keren steeds meer Irakezen terug naar eerder heroverde gebieden. Daar stuiten ze op een onverwachts  probleem: Irak’s gesneuvelde bureaucratie.

In Irak gaat de politiek letterlijk over lijken: 35 massagraven zijn de spil in een landstrijd tussen Bagdad en Erbil. Ruim twee jaar na de herovering op Islamitische Staat, ruziën de twee nog steeds over wie de opgraving en het identificatieproces gaat leiden.