Patricia werd in 2017 voor het eerst verliefd op Jordanië en reisde sindsdien geregeld terug. Tijdens een soloreis naar Wadi Rum pende ze haar ervaringen neer, die ze graag met ons deelt. Vandaag haar aankomst in Wadi Rum en de ontmoeting met het gezin van haar gids Suleiman. 

Patricia werd in 2017 voor het eerst verliefd op Jordanië en reisde sindsdien geregeld terug. Tijdens een soloreis naar Wadi Rum pende ze haar ervaringen neer, die ze graag met ons deelt. Vandaag het vertrek uit Amman. ‘Yallaa!’

Terwijl het oosten en het westen van Berlijn de handen in elkaar slaan, lopen de spanningen in de wijk Prenzlauer Berg hoog op. Het voormalige DDR-gebied wordt overspoeld door alternatievelingen en Zwaben. Daar zijn de grijze koppen niet mee opgezet.

Dertig jaar is het geleden dat de Berlijnse Muur is gevallen. Toch heeft het lang geduurd voor ook de psychische muur in de hoofden van de Berlijners begon af te brokkelen.

Vanuit Burkina Faso kijkt MO*-blogster Amée Zoutberg door een nieuwe bril naar de westerse samenleving en haar soms bedrukkende normen. Over luidkeels zingen op de fiets en dikke buikjes in strak shirt.

Op woensdag 5 december wordt tijdens het gala van de kristallen fiets ook de kristallen zweetdruppel uitgereikt. De prijs voor de beste waterdrager van het afgelopen jaar. In het wielerpeloton heb je nu éénmaal kopmannen en knechten.

Hoewel ik hier in Burkina Faso niet veel andere witte mensen tegenkom, is het erg interessant om hen te observeren. Wat doen ze hier – en hoe gedragen ze zich? Cultureel gezien staan zij het dichtst bij mij. Toch lijken ze altijd een ander land te beleven, al zie ik het zelf.

De rollen hebben zich erg duidelijk omgedraaid. In deze wereld ben ik degene die wordt nagekeken. Mensen willen mìjn haar aanraken. Op straat roepen kleine kinderen me na: 'Nassara! Nassara!'. Een blanke!

Voor de tweede keer in mijn Burkinabè leven heb ik de voorbije maanden een ‘zaak’ opgebouwd, uit het niets. Voor de tweede keer neem ik er ook weer afscheid van, trots, dankbaar en met de zachte weemoed die nu eenmaal bij afscheid nemen hoort.

Ik vlieg voor de eerst Europa uit. Als zelfbewuste 21-jarige klinkt dat tegenwoordig bijna belachelijk. Als je van de basisschool afkomt, moet je toch minimaal één keer naar Thailand zijn geweest. Of in Amsterdam dan toch, waar ik opgroeide.

In Iran kwamen we terecht op een chic mode-evenement in Noord-Teheran. Iran is Iran en dus vereerde een delegatie van het ministerie van Cultuur en Islamitische Begeleiding de te koop gestelde kledij en controleerde die op hun kuisheid. De ervaring was een metafoor voor één van de vele tegenstellingen die de& ...

Pleitbezorgers van de meritocratie, de slapers van de American Dream, de Donald Trumps die ondanks een kleine ouderlijke lening van een miljoen dollar beweren dat ze hun loopbaan alleen aan zichzelf te danken hebben. MO*-wereldblogger Mathieu Bokestael wijst op de gevaren van deze filosofie.