Vrouwen. Ik blijf er toch op terugkomen. Het feminisme leeft tegenwoordig in een donker hoekje, waar ik het toch gevonden heb. Dit tegen het ‘beter weten’ van de publieke opinie in. Mijn vriend wordt soms, terecht, nogal ziek van al die -ismes die ik geoefend aanhaal. Het cultureel-relativisme is daar een goed voorbeeld van. Waarom spre ...

Op de klimaattop in Katowice (COP24) vieren we de zeventigste verjaardag van de Universele Verklaring voor Mensenrechten in mineur. Sterke taal over respect voor mensenrechten bij de uitvoering van het Akkoord van Parijs dreigt aan de kant geschoven te worden. Dat is een groot probleem, want mensenrechten en klimaatverandering zijn onlosmakelijk me ...

Hoorde u al wel eens van ‘Belgian solutions’? Een website –en intussen twee boekjes- vol foto’s met idiote ‘oplossingen’ in het Belgische straatbeeld. Een straatuiteinde waar een tiental verkeersborden bij elkaar zijn gepropt, waardoor u geen idee meer hebt van wat de regels nu eigenlijk zijn. Een afgevallen verk ...

In Duitsland is het volgens het strafwetboek niet oké reclame voor abortus te maken. Wel toegestaan: abortus gelijkstellen aan de Holocaust.

Hoewel ik hier in Burkina Faso niet veel andere witte mensen tegenkom, is het erg interessant om hen te observeren. Wat doen ze hier – en hoe gedragen ze zich? Cultureel gezien staan zij het dichtst bij mij. Toch lijken ze altijd een ander land te beleven, al zie ik het zelf.

Op de Nederlandse basisschool word je opgeleid in absoluten. Dat zijn alle letters van het alfabet, dat Europa in het midden van de wereldkaart ligt en wie niet naar school gaat, zijn of haar leven vergooit. Op de middelbare school komt al wat meer ruimte om na te denken. Al worden de grote lijnen je nog steeds opgelegd. Er ...

Passen mijn schoenen wel bij deze broek? Onzekerheid willen we liefst zo snel mogelijk elimineren. Zekerheid en duidelijkheid zijn onze mascottes! Maar zijn we ons wel bewust van wat we daarvoor opofferen?

De rollen hebben zich erg duidelijk omgedraaid. In deze wereld ben ik degene die wordt nagekeken. Mensen willen mìjn haar aanraken. Op straat roepen kleine kinderen me na: 'Nassara! Nassara!'. Een blanke!

Ik vlieg voor de eerst Europa uit. Als zelfbewuste 21-jarige klinkt dat tegenwoordig bijna belachelijk. Als je van de basisschool afkomt, moet je toch minimaal één keer naar Thailand zijn geweest. Of in Amsterdam dan toch, waar ik opgroeide.

Eva blogt vanuit Bolivia, waar ze al jaren woont, werkt én zo goed als ze kan probeert te integreren. 'Integratie biedt een kans op het openen van "de bekrompen geest". Dankzij integratie stoppen we met onbewust herhalen en wordt de mogelijkheid gecreëerd om bewust te kiezen.'

Pleitbezorgers van de meritocratie, de slapers van de American Dream, de Donald Trumps die ondanks een kleine ouderlijke lening van een miljoen dollar beweren dat ze hun loopbaan alleen aan zichzelf te danken hebben. MO*-wereldblogger Mathieu Bokestael wijst op de gevaren van deze filosofie.

Er zijn twee conflicterende visies op de huidige landbouwcrisis. De landbouwbeurzen van Libramont en Neufchateau staan daar symbool voor.