Wederom is er gefaald om een crisis aan te pakken.

De “borstvoeding in het openbaar” discussie heeft ook Maleisië bereikt. En die wordt op hoog niveau gevoerd. 

San Bernardino doet 'traditiegewijs' het debat rond vuurwapens opflakkeren. President Obama kwam voor de zoveelste keer op de nationale televisie zijn medeleven betuigen en veroordeelde de barbaarse moorden. Een hele natie verontwaardigd, geschokt, gedegouteerd. Een week later zijn we opnieuw volledig in de ban van Donald fucking Trump en ande ...

Voor West-Afrika begon meer dan een jaar geleden de helse strijd tegen ebola. De variant verspreidde zich binnen luttele tijd van Guinea, naar Sierra Leone en Liberia, ja zelfs in zeer kleine mate tot in de VS (K3 zag het allemaal aankomen: van Afrika tot in Amerika). Boven alles zorgde het voor een wereldwijde massahysterie. Net als Daes ...

Terwijl klimatologen zich in Parijs ontfermen over een groene globe, snakt Beijing in deze laatste weken van het Westerse kalenderjaar, naar dagen van blauwe lucht met de broodnodige wind. En wij die dachten dat dichter bij huis in Brussel een dreigingsniveau vier het einde van de wereld betekende.

De klimaattop brengt verschillende partnerorganisaties van 11.11.11 naar Parijs. Een van hen is de Indonesische milieu-ngo Walhi. Er is een sterk verband tussen hun dagelijkse strijd tegen de ontbossing in Indonesië en de klimaatverandering. ‘Zolang de Westerse consumptie niet verandert, worden onze bossen gekapt.’

De gezondheidszorg in Guatemala maakt een crisis door. Dit is één van de gevolgen van een corrupte regering. Ik verwonder me over het verschil tussen iets weten en iets ervaren, of hoe sterk dingen veranderen wanneer ze een naam krijgen.

Alle hens aan dek in Yucatan. Met het onuitspreekbare virus “Chikungunya” arriveerde een nieuwe, door muggen overdraagbare ziekte in Latijns-Amerika. Mexicanen zijn nu extra voorzichtig bij het openen van ramen en deuren, lichten worden sneller gedoofd en “repellent” gaat over de toonbank als zoete broodjes.

Het transport in Ho Chi Minh City gebeurt grotendeels via de brommer. Zowel voor een Vietnamees als voor een buitenlander is het een huzarenstukje om de stad op gezonde en veilige wijze door te komen. De brommer gedraagt zich als koning en de enige die hem kan verslaan is de regen.

Grote verschillen zorgen voor verwondering en een kinderlijk enthousiasme om nadien plaats te maken voor rust en een soort overweldigende zekerheid: veel keuzes en mogelijkheden maken je niet bepaald gelukkiger.

Een sabbatjaar starten is niet zomaar wat reizen, al is duidelijk niet iedereen het daarmee eens. Ach, verschil moet er zijn en maakt deze planeet net zo vreselijk interessant.

Al een maand lang wordt mijn uitzicht in Kuala Lumpur ernstig verstoord. Niet door de zoveelste hoge flat die gebouwd wordt, maar door de enorme "haze" die in de lucht hangt. De reden? Bosbranden op Sumatra.