Wereldblogger Elke Van dermijnsbrugge is nog maar net in Tanzania aangekomen en deed meteen een wondermooie ontdekking handig verpakt in één woordje in Swahili. 'Een woord dat zindert in je oren', schrijft ze. 

Ik had niet de meest conventionele introductie met mijn schoonvader. Ik ging bij hem inwonen alhoewel ik de man ervoor nog nooit had ontmoet. Door de gemeenschappelijke taal die we echter praten, marcheert de vriendschap uitstekend.

Het is lang geleden dat ik iets schreef van op een andere plek dan mijn vaste tafeltje in Le Foyer, met zicht op de bedrijvigheid in de keuken, en met de verhitte geur van het stof en de stad om me heen. Vandaag kijk ik van achter het raam in Westouter uit op de Catsberg, en naar de wolken die dik samen pakken boven de velden waar rijpe tarwe, bloe ...

‘South Africa is turning into a banana-republic’ klinkt het hier wel vaker op de radio. Mijn gedachten dwaalden af naar mijn verre belgenlandje. Eigenlijk zijn #OnlyInBelgium en #OnlyInSouthAfrica best aan elkaar gewaagd; absurde verhalen troef. Al is ons land misschien de light-versie en ligt het er hier meestal dubbel e ...

Het nichtje van mijn vriendin en haar vriend hebben in mei een ernstig auto-ongeval gehad. In zeven haasten haalden we die van een lokale verpleegpost op in een afgelegen dorpje om hen naar een echt hospitaal in Isfahan te brengen. Met eigen ogen zag ik hoe een spoedafdeling van een ziekenhuis in een Iraanse grootstad werkte.&nb ...

Ze hadden er ons nog zo voor gewaarschuwd. Zuid-Afrika, en zeker Cape Town, ‘it gets easily under your skin’. Ik voel het beestje zitten, en het blijkt er een met weerhaakjes. Net nu we moeten beslissen of we ons verblijf verlengen. Nog even in dit mooie manke land, of toch maar back to reality, het gebouleverseerde Brussel, ons co ...

Aangezien er in Iran geen clubs, discotheken of cafés zijn waar je uit de bol kunt gaan, feesten Iraniërs vooral thuis, weg van de controle van het regime. Zulke feestjes zijn leuk en verschillen niet zo veel van een homeparty in Europa. Ik maakte er in Teheran eentje mee.

De omgang met dieren in België verschilt sterk met die in Nicaragua. Dit zet me aan het denken. Waar zitten de verschillen, waarom zijn die er en is onze omgang met dieren wel de juiste?

Tijd is een veranderlijk begrip dat er in Europa en Afrika absoluut anders uit ziet. En anders beleefd wordt. Relaties en de onzekerheden en kleine crisissen die daarmee gepaard gaan zijn echter overal hetzelfde. Al krijgen ze net dat beetje extra wanneer er leeuwen op de achtergrond brullen.

Het verhaal van Otávio César Júnior begon toen hij een boek, ‘Don Gaston’, vond in een vuilnisbak. Op dat moment was hij acht jaar oud en gefascineerd door voetbal. Nu is hij wereldwijd bekend omdat hij, als een echte Don Quichote, lezen op de kaart zette in de gevaarlijkste favela’s van Rio De Janeiro, Brazilië. ...

Tião Santos begon als sorteerder op een vuilnisbelt in Rio de Janeiro, Brazilië. Hij groeide uit tot een wereldster, maar verloor alles aan de fiscus omdat hij niet had leren omgaan met belastingen, hij kwam dan ook uit de informele sector...

Iran heeft verscheidene systemen om te kunnen leven van je geld zonder dat geld op te doen. In deze tekst leg ik enkele van die systemen uit. Of: hoe we in Iran rondkomen met een door de bank uitgekeerd basisinkomen.