Ik hou van mooie woorden, van woorden die meteen laten vermoeden wat ze betekenen zonder zich op simpele manier te laten verklaren. Neem nu Zeitgeist. De geest van de tijd. Hoe tijd een geest kan hebben? U neemt het me wellicht niet kwalijk dat ik niet eens probeer een zinvol antwoord te verzinnen, of dat ik veronderstel dat ook u een idee hebt waa ...

De laatste weken waren moeilijk te verteren voor de internationale holebi gemeenschap. Tussen Rusland en het Westen is er haast een nieuwe Koude Oorlog aan de gang rond het recente repressieve standpunt ten aanzien van “niet traditionele” families. Maar ook elders zijn enkele landen stappen terug aan’t zetten in de rechten van de ...

In de voorbije jaren is het fenomeen van de "babyfabrieken" een groeiend probleem geworden in Zuidoost-Nigeria, vooral in de Igbo-steden. Als Nigeriaanse, als Igbo en als mens doen de verhalen mij pijn in het hart.

Anno 2013 groeit een op tien Vlaamse kinderen op in armoede. In een klas van twintig zitten dus gemiddeld twee arme kinderen. Dat is ontstellend, zeker als je weet dat hun aantal stijgt en dat kinderen die in armoede geboren worden een grotere kans hebben om later ook in armoede te leven. De plek van je geboorte is bepalend voor de rest van je leve ...

Wat rest er, na een tsunami van woorden, tranen, zang en dans? Na de banaliteit van de selfies-hetze of de obsceniteit van het rouwen van sommige wereldleiders? Wat rest er, na hun pijnlijk kort geheugen, hun dubbele tong, hun neutraliseren van de weerstander die Mandela was? 'De kerstmanificatie van Mandela' noemt Cornel West het: Mandela's transf ...

Ontwikkelingssamenwerking zou niet zijn wat ze is als ze niet geschraagd zou worden door grote waarden en ideeën. Solidariteit, gelijkwaardigheid, universalisme, recht op verzet en verontwaardiging: het geeft inspiratie, energie, houvast. Het zijn ook waarden die naar maatschappelijke opvattingen eerder links dan rechts gesitueerd worden. Dit is be ...

Toen onze voorouders hun eerste kunstzinnige graffitiwerk aan een grot toevertrouwden, stond de landbouw nog niet eens in de steigers. Wouden golden als rijke meeneemrestaurants. Diverse wildfilets dartelden vrij rond, al dan niet vergezeld van mammoetsaus. De overgang van wilde kost naar zorgvuldig telen wordt algemeen erkend als een mijlpaal voor ...

Ze gaan tot het uiterste. Ze verleggen hun grenzen. Ze gunnen een ander de overwinning. Want soms is een mens gewoon niet goed genoeg. En ze doen alles voor de ploeg. Sportieve mensen, je moet er respect voor hebben. Ze dragen de geest van de sport met zich mee. Ze werken zich in het zweet om te bewijzen dat ze geen compassie hebben met zichzelf. O ...

Tijdens een lezing over duurzaamheid die ik ging geven in een middelbare school, sprak een van de leerlingen me met een bezorgde blik aan. Of ik niet depressief zou worden van al die verhalen die ik net had verteld over de toestand van de planeet. Nee, zei ik, alleen soms een beetje verdrietig.

Hoeveel van mijn "ik" en "wij" is er nog Vlaams? Veel zo bleek deze week. Ik mag dan na jaren verveld zijn tot een Nederlandstalige Brusselaar, ik ben toch altijd, ergens, een soort van Vlaming gebleven. Ik stel het vast omdat ik meer dan eens in mijn Vlaamse ziel werd gekrenkt deze week.

In 2014 is het 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog begon. In 2014 is het tegelijk 50 jaar geleden dat de Turkse en Marokkaanse migratie naar België startte. Maar hoe goed kennen we de effecten ervan op mensenlevens en de samenleving? Na 50 jaar migratie en vier generaties verder is de tijd rijp om eens bij die verhalen stil te staan.

Omdat hij vanuit het raam van zijn nieuwe appartement vogels kan zien vliegen, verkaste filmmaker Gust Van Den Berghe van Schaarbeek naar Anderlecht. En omdat hij ineens iets wou kopen waar er parken waren. In de stad, maar drie tramhaltes verwijderd van de natuur.