Ik ben de nomade van de ramadan en ik ben bijna niet thuis deze maand maar ik voel me wel overal thuis want ik ben van overal net zoals iedereen en ik ben uniek net zoals de rest van de wereld. Dat heb ik toch maar mooi meegekregen dankzij deze maand.

Het opstaan om 03:00 ('s nachts dus) went want ik word sinds een paar dagen eerder wakker dan mijn app en het bidden gaat goed zolang ik mijn quran er maar bij mag houden. Het vasten heb ik nooit als lastig ervaren maar toch heb ik heel erg uitgekeken naar mijn eerste iftaar met mijn jongens.  

Nog 5 nachtjes slapen en dan is het eindelijk zover. Een hele maand voor mezelf. Een hele maand van bezinning, zowel mentaal als fysiek.  Mijn spirituele crashdieet noemde ik het afgelopen jaar en dat was het ook. Met de nadruk op spiritueel.