20 miljoen informele jobs in ‘Foxilandia’

De president mag zeggen wat hij wil, niemand gelooft hem nog. Het wordt met de dag moeilijker om een job te vinden. Het enige wat je kan doen is spullen verkopen op straat! Dat is de reactie van straatventer Arturo op de jaarlijkse ‘State of the Union’ die Vicente Fox maandag uitsprak voor het parlement. De Mexicaanse president gaf eindelijk toe dat er in zijn land een probleem van werkgelegenheid is, maar spoorde werklozen aan om toch actief naar werk te zoeken.


Sinds Fox aantrad in december 2000 heeft een half miljoen mensen zijn werk verloren en de informele sector (een verzamelnaam voor straatventers en kleine winkeliers die helemaal ontsnappen aan de controle van de staat) heeft zich uitgebreid met 900.000 mensen. Bijna 20 miljoen Mexicanen komen nu aan de kost door spulletjes te verkopen op straat of in ‘changarros’ (kleine winkels). Het land van volledige tewerkstelling dat Fox beloofde in zijn verkiezingscampagne werd intussen met enig Mexicaanse gevoel voor sarcasme ‘Foxilandia’ gedoopt.

Drie op de vier arbeidsplaatsen die gecreëerd werden onder de regering-Fox zijn informele jobs, zegt Enrique Quintana, economist en columnist voor verschillende Mexicaanse kranten. De migratiedruk richting VS - waar al 20 miljoen Mexicanen leven - is niet verminderd. Per dag steken zo’n duizend Mexicanen de grens over op zoek naar een beter leven.

De officiële werkloosheid in Mexico bedroeg eind juli amper 3,53 procent - één van de beste scores in Latijns-Amerika. Dat cijfer weerspiegelt niet zoals in België of Nederland het aantal uitkeringsgerechtigde werklozen, want werkloosheidsuitkeringen bestaan eenvoudig niet in Mexico. Het werkloosheidscijfer weerspiegelt in feite zeer weinig, want enkel wie verklaart in de afgelopen week minder dan één uur gewerkt te hebben, wordt geclassificeerd als werkloos.

Het cijfer zegt meer over het Mexicaanse werkgelegenheidsbeleid. Het idee dat een job een job is - ook al biedt die geen enkel waardig inkomen, geen recht op verlof, ziekteverzekering, pensioen of andere sociale rechten - zit er diep ingebakken. Fox riep maandag in zijn State of the Union de Mexicaanse werklozen op om de moed niet te verliezen en voor zichzelf kansen te creëren in de ongestructureerde sector - ondanks het feit dat ze daar geen belastingen betalen.

Minister van Arbeid Carlos Abascal richtte zich eind augustus al tot de werklozen met dezelfde peptalk: geef de moed niet op … we begrijpen volledig hoe u zich voelt … u moet naar kansen zoeken. Zoek ernaar! Maar veel werkzoekenden zoeken al lang niet meer. Tijdens een bezoek van de president aan de havenstad Manzanillo werd Fox aangeklampt door een man die rechtuit bedelde. Meneer de president, leen met wat geld alstublieft. Ik heb er geen, zelfs niet om eten te kopen. Een ongemakkelijk glimlachende Fox antwoordde dat hij geen cash bij zich had. Waarop anderen in de massa schreeuwden dat ze dringend hulp en werk nodig hadden.

De president herhaalde tijdens zijn toespraak voor de zoveelste maal dat er licht is aan het eind van de tunnel en dat de economie weer aandikt. Economische analisten, bedrijfsleiders en politici zeggen dat de exponentiële groei van de informele sector en de torenhoge werkloosheid symptomen zijn van een zieke economie. De economisch actieve bevolking groeit elk jaar aan met 1 miljoen mensen terwijl er jaarlijks minder dan 400.000 jobs gecreëerd worden.

Het slechtste moet volgens sommigen nog komen. De huidige economische groei is zo laag dat het aantal werklozen nog enkele maanden zal stijgen, zegt Alejandro Villagómez, de directeur van de departement economie aan het Centrum voor Economisch Onderzoek en Onderwijs. De Mexicaanse economie groeide in 2000 nog met 6,9 procent, kromp met 0,3 percent in 2001 en won vorig jaar slechts 0,9 procent terug. In januari voorspelde de Nationale Bank drie procent groei voor 2003, maar eind juli werd dat bijgesteld naar twee procent. In de eerste helft van dit jaar gingen er gemiddeld 13 kleine en middelgrote bedrijven (met tussen 1 en 100 werknemers) failliet. Wie op straat komt te staan, vindt meestal ‘werk’ door voedsel, potloden, speelgoed, knick-knacks, gekopieerde CD’s en een eindeloze reeks prullaria te verkopen in de grote Mexicaanse steden. Arturo, een voormalig kantoorbediende die nu in het centrum van Mexico-stad CD’s verkoopt, is één van hen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.