Aandeelhouders trekken op eigen houtje aanmilieuvriendelijke kar

Het ICCR hanteert wel vaker de aandeelhoudersactie. De praktijk is in
West-Europa niet zo populair als in de VS, maar is niettemin soms zeer
effectief. Wie één aandeel heeft van een bedrijf, bezit spreekrecht op
aandeelhoudersverenigingen en kan er resoluties indienen. De bedrijfsleiding
moet daarop een formeel standpunt innemen dat - indien onbevredigend
bevonden - publiekelijk kan worden gehekeld.

Alleen heeft het ICCR niet één aandeel, maar zo’n 120 miljard dollar aan
aandelen van diverse oorsprong. Ook van de vijf te bekeren energiegiganten:
American Electric Power, Southern Company, Xcel Energy, TXU Corporation, en
Cinergy Corporation. Samen vertegenwoordigen zij 25 procent van de totale
Amerikaanse uitstoot van broeikasgassen, dat is 10 procent van de
werelduitstoot. Hun bedrijfsleiding zal de aandeelhouders (en dus ook het
ICCR) moeten inlichten over de economische risico’s die verbonden zijn met
het aanhouden van productieprocessen waarbij broeikasgassen vrijkomen en hoe
de bedrijfsleiding meent die te gaan minimaliseren en daar eventueel
economisch voordeel kan uithalen. Want bewust de groene trein missen in een
wereld die noodgedwongen toch milieubewuster wordt, is op termijn dodelijk.
Op tijd de juiste investeringen doen is de boodschap, meent het ICCR.

Met zijn initiatief duikt het ICCR in het beleidsvacuüm dat ontstond toen
president Bush de Amerikaanse deelname aan het Kyoto-verdrag (tegen 2012
moet het de uitstootniveau van 1990 met 7 procent omlaag) schrapte. Maar
vorige week introduceerden de senator en presidentskandidaat van de
Democraten Joseph Lieberman en de Republikeinse senator John McCain een
groen wetsontwerp: de uitstoot van broeikasgassen moet tegen 2010 op het
niveau van 2000 komen, tegen 2016 op het niveau van 2016. Tezelfdertijd
kondigde George Pataki, de Republikeinse Gouverneur van New York, een
programma aan dat hernieuwbare energiebronnen aanmoedigt. Een vierde van de
New Yorkse energie moet tegen 2013 milieuvriendelijk zijn. Pataki refereert
daarbij aan de inspanningen die Californië al deed tegen de uitstoot door
auto’s.

Naast de politici blijkt ook de Amerikaanse bedrijfswereld zelf meer en meer
iets in groene energie te zien zonder een bestraffend legistiek duwtje in de
rug. De multinationale chemoreus DuPont, bekend van zijn inspanningen tegen
CFK’s, vervoegde vorige donderdag het ‘Chicago Climate Exchange’-plan, een
reeks incentives voor bedrijven die hun uitstoot van broeikasgassen
terugdringen. En volgende maand blazen de 150 grootste Amerikaanse bedrijven
verzamelen op de Business-Roundtable, waar ze zullen aankondigen dat ze
jaarlijks op vrijwillige basis hun inspanningen tegen broeikasgassen zullen
openbaar maken én er zich toe zullen verbinden ter zake een bepaald
percentage te halen.

De bedrijven reageren daarmee voor een groot deel op de groeiende
bekommernis van de openbare opinie, die zich ook weerspiegelt in de
samenstelling van de aandeelhouders. Vorig jaar had 18 procent van de op
aandeelhoudersvergaderingen ingediende resoluties iets te maken met de
uitstoot van broeikasgassen, tegenover drie procent drie jaar geleden.

Vorige maand vervoegde het ICCR - dat voor ongeveer 120 miljard dollar
aandelen van diverse aandelen bezit, andere investeringsgroepen en kondigde
aan de twee grootste Amerikaanse autofabrikanten te interpelleren op hun
aandeelhoudersvergaderingen. General Motors en Ford krijgen een resolutie in
de nek waarin staat dat de bedrijfsleiding hun concurrentiepositie aan het
verliezen zijn - en de aandelen naar beneden duwen - door nog steeds geen
wagens te bouwen die een beter - lees: milieuvriendelijker - energieverbruik
hebben. De resoluties die het ICCR plant om op de vergaderingen van de vijf
energiegiganten in te dienen, zijn van dezelfde signatuur.