Afghanistan: ISAF, NAVO en OEF

De International Security Assistance Force (ISAF) is een coalitie van legers uit “bereidwillige landen” onder leiding van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO).
Volgens de NAVO namen er in december 2008 41 landen deel aan de ISAF, al is dat getal wel relatief: in de opsomming blijkt dat Jordanië, Singapore en de Verenigde Arabische Emiraten elk 0 soldaten leveren, terwijl ook de bijdrage van enkele andere landen duidelijk eerder symbolisch is: Australië en Georgië leveren elk 1 soldaat, Ierland 7, IJsland 8, Luxemburg 9, Oekraïne 10. Het totaal aantal soldaten onder ISAF bevel bedroeg in december 51.350. De grootste contingenten komen uit de Verenigde Staten (19.950), Groot-Brittannië (8745), Duitsland (3600), Frankrijk (2750), Canada (2750) en Italië (2350). De Belgische teller stond in december op 400. Sindsdien vertrok een bijkomend detachement van 16 paracommando’s uit Tielen om mee te werken aan de opleiding van het Afghaanse leger.
Naast hun dominante aanwezigheid binnen ISAF hebben de Verenigde Staten ook nog eens ongeveer 28.500 soldaten in Afghanistan onder eigen bevel, in Operation Enduring Freedom (OEF). De troepensterkte van de VS zal in de loop van 2009 nog uitgebreid worden, wellicht met 20 tot 30.000 manschappen. Verwacht wordt dat de nieuwe president Obama ook bijkomende troepen zal vragen aan de andere Navo-lidstaten.
De opdracht voor ISAF werd in 2003 geformuleerd als het creëren van stabiliteit en veiligheid die nodig zijn om aan heropbouw en ontwikkeling te werken -waartoe ISAF ook actief zou bijdragen. Waarnemers noemen dat mandaat voorbijgestreefd door de realiteit die eerder met oorlog dan met heropbouw te maken heeft. OEF is specifiek bedoeld als een anti-terrorisme operatie die de taliban en Al-Qaeda aanhangers moet uitschakelen. In principe worden de acties van beide operaties gecoördineerd, maar ISAF-bronnen klagen dat de OEF-Amerikanen meestal zonder overleg opereren.