Afrika buigt zich over e-gezondheid

De verpleegsters van het openbaar ziekenhuis in het Zuid-Afrikaanse dorp Grabouw overleggen tegenwoordig online met specialisten van het Tygerberg academisch ziekenhuis in Kaapstad, zo’n 100 kilometer verderop. Zo vangen ze het probleem op dat in hun eigen ziekenhuis geen artsen zijn. Dit is een van de pilootprojecten die als voorbeeld dienen tijdens de eerste Afrikaanse editie van de jaarlijkse conferentie over ‘e-gezondheid’.
Nog tot woensdag wisselen afgevaardigden uit de hele wereld tijdens de elfde conferentie van de Internationale Gemeenschap voor Telegeneeskunde en e-gezondheid in Kaapstad ervaringen uit. Het nieuwe modewoord e-gezondheid staat voor het gebruik van mobiele telefoon, sms, e-mail en videoconferentie voor de informatie-uitwisseling tussen medisch personeel op afgelegen locaties met specialisten in academische ziekenhuizen. In plaats van patiënten en medisch personeel, zijn het de gegevens die zich verplaatsen.

Dat werkt kostenbesparend, zo leert de ervaring in Frankrijk. Meer dan twintig organisaties nemen er deel aan een videoconferentieprogramma ALTERMED, dat artsen in staat stelt patiënten ter plaatse te behandelen in plaats van hen te vervoeren naar beter uitgeruste maar verafgelegen ziekenhuizen. Het programma is de Franse openbare gezondheidszorg handenvol geld aan het besparen.

Het Franse voorbeeld opent mogelijkheden voor ontwikkelingslanden. Afgelegen gebieden kampen daar met een tekort aan medisch personeel. Patiënten kunnen door slechte wegen de wel aanwezige gezondheidswerkers moeilijk bereiken. Moretlo Molefi, directeur van het Gidsprogramma Telegeneeskunde van de Zuid-Afrikaanse Raad voor Medisch Onderzoek (MRC) is optimistisch over e-gezondheid. “Het zijn de armsten van de armsten die er voordeel van zullen ondervinden”, zegt hij. “Je kunt zo goede gezondheidszorg geven aan mensen die het voorheen zonder moesten stellen.”

Hij verwijst naar het voorbeeld van Grabouw, waar net als in de 4.900 andere Zuid-Afrikaanse eerstelijnsklinieken alleen verpleegkundig personeel werkt, geen artsen. “Sinds de start van het telegeneeskundeproject in februari 2004, besparen we tijd en geld, en bovendien heeft het personeel minder stress en is de gezondheidszorg beter”, zegt Jill Fortuin van de MRC.

Maar e-gezondheid is geen wondermiddel. Voordat je de vruchten ervan kunt plukken, moet eerst en vooral de digitale kloof tussen Afrika en de rest van de wereld overbrugd worden, zegt Emil Asamoah-Odeia, die voor het regionaal Afrika-kantoor van de Wereldgezondheidsorganisatie werkt in Zimbabwe. Daarnaast moeten de mogelijkheden van e-gezondheid veel meer bekendheid krijgen in Afrika. IPS MDG6 (ADR)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.