Afrika komt op straat in Brussel

Afrika wil een actieve rol spelen in de wereldeconomie maar is momenteel nog te fragiel om zijn markten open te stellen. Het feit dat Europa de vraag negeerde om de deadline van 31 december 2007 te verleggen, is het bewijs van een gebrek aan respect. Dat zijn, in een notendop, de frustraties van het anti-EPA collectief dat de manifestatie van vandaag organiseerde.
Macodou N’Diaye, professor en voorzitter van de academische werkgroep binnen het collectief, zegt dat de Afrikaanse landen minimum 10 tot 20 jaar nodig hebben vooraleer ze hun markten kunnen openstellen. Koen Stuyck, de persverantwoordelijke van 11.11.11, dat de manifestatie ondersteunde, beaamt de nood naar meer tijd: “De deadline werd als breekijzer gebruikt door de Europese Unie. De beschermingsclausules die Europa toestaat voor enkele producten, zijn niet voldoende. Zelfs mocht er vandaag maar één sector opengegooid worden, dan zou dat al een doodsteek zijn voor de Afrikaanse economieën.”

Ongelijke machtsrelatie

Stuyck vertelt dat de Afrikaanse delegaties niet sterk genoeg staan in de onderhandelingen. “Kijk naar de vergaderingen van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), Afrikaanse landen kunnen per land misschien vijf mensen sturen terwijl westerse landen over een paar honderden lobbyisten beschikken. Hetzelfde geldt in de EPA-gesprekken tussen de EU en Afrika, het overwicht aan expertise aan Europese kant veroorzaakt een ongelijke machtsrelatie”, aldus Stuyck.

Breed draagvlak

Ramahtou Keita, cineaste en lid van het anti-EPA collectief, benadrukt dat vrouwen een belangrijke rol spelen in de strijd tegen de handelsakkoorden. “De enige economische sectoren die nog niet weggeconcureerd zijn in Afrika, worden gedragen door vrouwen. Wij staan op de eerste rij om te protesteren tegen een verdere vernietiging van onze lokale economieën.”
Volgens Stuyck is de betoging bijzonder omdat het een Afrikaans initiatief is. “De Afrikaanse diaspora uit België en onze buurlanden is duidelijk aanwezig maar er zijn ook mensen speciaal uit Afrika afgereisd naar Brussel om mee te protesteren. Ook in Afrika zelf zijn er veel betogingen tegen de EPA’s, in Dakar kwamen er begin deze week 200.000 mensen op straat. Het protest heeft een breed draagvlak, niet enkel boeren maar ook stedelingen komen op straat. Dit zal in elk geval lang niet de laatste anti-EPA betoging geweest zijn.”

Bilaterale akkoorden

“De bilaterale akkoorden die al afgesloten zijn tussen de EU en afzonderlijke ACP-landen, dreigen de verschillende landen uit elkaar te drijven”, zo zegt Stuyck. “Van bij het begin van de onderhandelingen werd er beloofd dat Afrika eerst zou mogen werken aan regionale integratie, vooraleer de markten open te stellen. Nu zien we net het omgekeerde gebeuren.”
Volgens het anti-EPA collectief is de strijd zeker niet op voorhand verloren omdat sommige staten al interimakkoorden tekenden: “In het verleden hebben we al zware strijden overwonnen, we gaan niet zwichten voor dit neo-imperialisme”, zo klinkt het.