Afrika platgewalst

China vernedert Keniaanse ambachtslui op hun eigen terrein door traditioneel Keniaans design veel goedkoper te produceren dan het origineel. Ook de Economische Partnerschapsakkoorden (EPA’s) die de Europese Unie dit jaar wil afsluiten met Afrika zullen het continent niet veel opleveren. De ontwikkelingshulp uit Europese landen is bovendien zo versnipperd, dat de efficiëntie van de hulp daardoor omlaag gaat.
Kenia is een populaire bestemming onder Chinese toeristen, maar dat heeft ook zijn schaduwkant. Millicent Otok, een handelaar aan de Prestige Plaza op de Ngong Road in Nairobi waar ze batikproducten, sieraden en ander handwerk verkoopt, legt uit hoe de Chinese handelaren te werk gaan. ‘Soms gaan ze staan poseren als toerist en nemen ze een foto. Even later zien we dat ze onze spullen hebben nagemaakt en aan het verkopen zijn. Binnenkort hebben we geen klanten meer! Het is om bij te huilen.’
Officiële cijfers laten zien dat er ieder jaar meer wordt gehandeld tussen Kenia en China. De waarde van de bilaterale handel groeide van 19 miljoen euro in 1991, tot 98 miljoen euro in 2000 en tot maar liefst 470 miljoen euro in 2006. Daarvan ging er slechts voor 20 miljoen dollar aan producten naar China, terwijl er voor 640 miljoen dollar aan Chinese producten in Kenia werd ingevoerd. De import uit China bestaat hoofdzakelijk uit medicijnen, kleding, landbouwwerktuigen en consumptiegoederen, terwijl de Keniaanse export voornamelijk uit grondstoffen bestaat: kopererts, katoen, leer, koffie en thee.

EPA’s


Ook de Economische Partnerschapsakkoorden die de Europese Unie eind dit jaar wil rond hebben met Afrika, lijkt de import van Europese bedrijven te zullen stimuleren. De Afrikaanse landen die de voorbije jaren toetraden tot de Wereldhandelsorganisatie, likken nu nog altijd de wonden die de eerste golf van handelsliberalisering met zich meebracht. De Afrikaanse onderhandelaars slaagden er niet in genoeg overgangsmaatregelen in te bouwen om de schok goed op te vangen.
De Senegalese en de andere regeringen van de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten (Ecowas) dringen bij de EU aan op een moratorium van drie jaar om zich in alle rust op de EPA’s te kunnen voorbereiden en vooral om de Afrikaanse bedrijven de kans te geven zich te wapenen voor de concurrentieslag met de Europese bedrijven.
Het wegvallen van invoertarieven voor Europese bedrijven kan Senegal volgens Mignane Diouf, de coördinator van het Senegalees Sociaal Forum, tot 10 procent van zijn staatsinkomsten kosten. En de Senegalese landbouwers en nu al kwetsbare ondernemingen zullen massaal over kop gaan omdat ze niet opgewassen blijken tegen hun Europese concurrenten.
De Europese Unie zegt dat ze de Afrikaanse bedrijfswereld al steunt en dat ze Afrikaanse ondernemingen zal blijven helpen om de hardere concurrentiestrijd aan te kunnen zodra de EPA’s getekend zijn. Aan de deadline van 31 december 2007 valt niet te tornen, zegt de Europese ontwikkelingscommissaris Louis Michel.

Ontwikkelingshulp


Arme landen als Mozambique krijgen ontwikkelingshulp van een twintigtal Europese landen en regio’s. Al die donoren hanteren eigen criteria en controlesystemen, wat de efficiëntie van de hulp omlaag haalt en de administratieve kosten opdrijft. De auteurs van een nog niet gepubliceerde Britse studie dringen aan op werkverdeling.
Bij de lidstaten bestaat traditioneel veel weerstand om de Europese Commissie een coördinerende rol te laten spelen op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. Op Europees niveau is het voorbije jaar alleen een gedragscode uitgewerkt die dubbel werk moet vermijden. De Europese landen zijn goed voor meer dan de helft van de ontwikkelingshulp die wereldwijd wordt verstrekt, maar volgens het ODI heeft niemand de indruk dat Europa echt de leiding van de donorgemeenschap op zich neemt.

Zimbabwe uitverkocht


De euforie over de drastische prijsverlaging van consumptiegoederen in Zimbabwe is omgeslagen in paniek. Aan winkels staan lange rijen, de winkelrekken zelf zijn bijna leeg. Bedrijven moesten drie weken geleden van de overheid hun prijzen halveren. Zimbabwe heeft al jaren te kampen met hyperinflatie.
Elektronische apparaten verkochten de eerste dagen als zoete broodjes. Breedbeeldtelevisies gingen over de toonbank voor zo’n 30 euro. Maar al na enkele dagen moesten winkels de deuren sluiten omdat ze uitverkocht waren. Consumenten begonnen zich zorgen te maken.
Een week na de overheidsbeslissing waren er al bijna geen basisgoederen als bakboter, soep, suiker en brood meer te vinden. Door brandstoftekorten is er ook een mobiliteitsprobleem ontstaan. Volgens critici verlaagde de overheid de prijzen alleen maar om meer steun te krijgen voor de parlements- en presidentsverkiezingen van volgend jaar.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.