Afrikaanse strijdpunten

• Landen moeten bepaalde ontwikkelingsdoelstellingen bereikt hebben vooraleer de vrijhandel van start gaat. De EU is van mening dat de EPA’s zullen helpen bepaalde ontwikkelingsdoelstellingen te bereiken.
• De EU wil tachtig procent van de handel binnen vijftien jaar onder de vrijhandel doen vallen; Afrika zestig procent binnen twintig jaar.
• De EU wil dat elke speciale markttoegang die aan China, Brazilië of India wordt gegeven ook meteen geldt voor de EU. Afrika is daar tegen omdat het de Zuid-Zuid handel in de weg zou staan. Opkomende landen zouden immers minder geneigd zijn speciaal voor hen te kiezen.
• De EU is tegen het opleggen van exporttaksen omdat dat hun goedkope toegang tot grondstoffen in het gedrang brengt. Afrika heeft de taksen echter nodig om een eigen beleid rond industrialisering, voedselzekerheid, diversificatie en milieu te kunnen bekostigen.
• Afrika wil speciale veiligheidsmaatregelen voor landbouwproducten omdat die de Afrikaanse markt behoorlijk kunnen schaden. De exportsubsidies die de EU aan haar boeren geeft moeten afgeschaft worden wanneer de EPA’s in werking treden.
• Afrika wil enkel de handel in goederen vrij maken. De EU wil er ook andere zaken aan toevoegen, zoals diensten, openbaarheid van overheidscontracten en investeringen.

In hun gemeenschappelijk standpunt wijzen de Afrikaanse landen er ten slotte op dat ze niet zouden terugschrikken de EPA-onderhandelingen af te blazen en zich toe te leggen op intra-Afrikaanse handel en integratie.