Afzijdigheid wordt stilaan onmogelijk

De meeste Westerse landen hebben hun steun uitgedrukt voor de pro-democratische betogers. De Franse president Nicolas Sarkozy riep de Europese Unie op om snel concrete sancties op te nemen en om de banden met Libië te verbreken. Ook Groot-Brittannië veroordeelde de gewelddadige aanvallen op de Libische betogers. Daarnaast heeft de Britse regering op maandag 21 februari acht licenties voor wapenexport naar Libië geannuleerd.

Ook de VN-Veiligheidsraad drukte haar bezorgdheid over de situatie uit. ‘De leden van de Veiligheidsraad veroordelen het geweld en machtsvertoon tegen burgers. Ze betreuren de onderdrukking van vreedzame betogers en de dood van honderden burgers.’ De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hilary Clinton noemde het gebruikte geweld “volkomen onaanvaardbaar”.

De Arabische Liga, een organisatie van 22 verschillende Arabische en islamitisch-Afrikaanse landen, heeft alvast actie ondernomen. De Libische delegatie wordt uitgesloten van alle vergaderingen van de raad en van al haar instituten. Libië zal echter wel een lid van de organisatie blijven.

Defensief Rusland

De Russische president Medvedev veroordeelde de onderdrukking van betogers door het Libisch regime niet. Integendeel: hij stelde dat pogingen om de onrusten te kopiëren in zijn land de kop ingedrukt zullen worden. Medvedev meent dat de protesten zullen leiden tot de desintegratie van de desbetreffende staten. Fanatiekelingen kunnen aan de macht komen en dat zal volgens hem leiden tot ‘jarenlange branden en de verspreiding van extremisme.’

Latijns-Amerikaanse bondgenoten spreken zich uit

Cuba en Nicaragua blijven Libië steunen. Daniel Ortega, de Nicaraguaanse president, verklaarde dat hij telefonisch zijn solidariteit aan Khadaffi heeft uitgedrukt. Fidel Castro, de voormalige Cubaanse opperste leider, heeft zich openlijk uitgesproken op Cubadebate, een digitaal kanaal van de overheid. De verklaring werd later overgenomen in alle nationale media.

Castro verklaarde enerzijds dat de onrusten een voorwendsel kunnen zijn voor een NAVO-invasie in Libië die door de VS gepland zou worden. Daarnaast beschuldigde hij de media van een lastercampagne tegen Khadaffi. ‘De wereld wordt overspoeld met allerlei soorten nieuws, voornamelijk door de massamedia. We zullen lang genoeg moeten wachten om te weten wat echt waar is en wat niet.’

Peru is het eerste land dat zich volledig van Libië afkeert door alle diplomatische banden te verbreken. Jose Antonio Farcia Belaunde, minister van Buitenlandse Zaken, drukte ook zijn hoop uit dat andere Latijns-Amerikaanse landen zullen volgen.

Bolivia en Argentinië zijn veel voorzichtiger in het bekritiseren van het Libische regime. Ze uiten wel hun bezorgdheid voor het ‘betreurenswaardige verlies van vele levens’ en dringen aan op een vreedzame oplossing.

Venezuela uit eerder kritiek op mogelijke inmenging vanuit het buitenland dan op het regime van Khadaffi. Buitenlandminister Nicolas Maduro hoopt dat het Libische volk een manier zou vinden om ‘hun problemen vreedzaam op te lossen zonder tussenkomst van imperialistische staten wiens belangen in de regio geraakt zijn.’