Aidslijders blijven aangewezen op geluk en goede relaties

Zeker een kwart miljoen Kenianen hebben aidsremmers nodig, maar slechts 11.000 seropositieven in het land krijgen hun dagelijkse dosis van de levensreddende medicijnencocktail. De Keniaanse regering heeft plannen om alle openbare ziekenhuizen en gezondheidsposten in het land van gratis aidsremmers te voorzien. Het is nog wel wachten op het geld daarvoor.



Muthoni Njeri, een vrouw van ergens in de dertig uit een slum in de buurt van Nairobi, ligt in een bed dat gestut wordt door blikjes. Ze staart hulpeloos naar het dak uit roestige golfplaten boven zich dat elk moment naar beneden dreigt te komen. Soms kreunt ze. Ik heb niets te eten en heb geen medicijnen om er weer bovenop te komen, klaagt Njeri. Ik kan niet werken, en mijn dochter heeft ook geen inkomen. Ik kan alleen wachten op de dood. Twee jaar geleden werd aids bij haar vastgesteld. Medische hulp krijgt Njeri niet. Haar dochter wast haar en verzorgt de zweren op haar lichaam.

Carol Olwana is ook seropositief. Maar ze slikt aidsremmers die ervoor zorgen dat het virus haar lichaam niet langer kan slopen. Olwana ziet er gezond uit. In april woog ze 42 kilogram, kon ze haar bed niet uit en werd ze geplaagd door een weerkerende longontsteking. Nu kan Olwana weer gewoon rondlopen; ze is 11 kilogram zwaarder geworden.

Olwana is voorzitter van Campaigners for an AIDS-free Society, een niet-gouvernementele organisatie. Ze krijgt haar aidsremmers van de Belgische afdeling van Artsen zonder Grenzen. Die hebben haar beloofd nog zeker vijf jaar voor de behandeling in te staan. Aidspatiënten moeten levenslang medicijnen slikken om hun ziekte in bedwang te houden.

In Kenia kunnen weinig seropositieven een verhaal vertellen als Olwana. Volgens het Nationaal Programma voor de Bestrijding van Aids en Seksueel Overdraagbare Aandoeningen (NASCOP) hebben er van de ruim 2 miljoen seropositieve Kenianen 270.000 dringend aidsremmers nodig. Maar slechts 11.000 patiënten worden momenteel geholpen; 6.000 daarvan via overheidsprogramma’s.

De Keniaanse regering heeft onlangs plannen bekend gemaakt om gratis aidsremmers ter beschikking te stellen van alle 3.400 openbare ziekenhuizen en gezondheidsposten in het land, voor alle Kenianen die de medicijnen nodig hebben. De regering hoopt dat het geld van het Wereldfonds voor de Strijd tegen Aids, Tuberculose en Malaria zal komen. Er zijn wel vragen of het fonds voldoende geld zal binnenkrijgen om in te gaan op alle steunaanvragen. Maar Kenneth Chebet, de directeur van NASCOP, is er zeker van dat het geld voor het Keniaanse programma er komt. Als er internationaal een kink in de kabel komt, zal de regering volgens hem andere bronnen aanspreken. Dat klinkt wel erg optimistisch. Tussen 1990 en 2001 groeide de Keniaanse economie maar met gemiddeld 2 procent per jaar.

Aidsremmers zijn wel goedkoper geworden. Volgens Richard Abura, de woordvoerder van het ministerie van Volksgezondheid, kost een maandelijkse dosis van de gebruikelijke aidscocktails in Kenia nu ongeveer 15,5 euro - 45 keer minder dan een jaar geleden. Voor gewone Kenianen blijft dat bedrag echter onhaalbaar. Bijna een kwart van de bevolking verdient nog geen dollar per dag. Ook de medische tests die uitmaken welke geneesmiddelen een patiënt precies moet krijgen, zijn onbetaalbaar voor de meeste Kenianen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.