Aidsremmers wel goedkoper, maar nog steeds dodelijk duur

Wij sterven terwijl jullie praten. We willen medicijnen! schalde het woensdag door de wandelgangen van de 13de ICASA-conferentie in het Keniaanse Nairobi. Zo’n tweehonderd woedende aidsactivisten verspreidden zich tussen de standjes van regeringen, farma-bedrijven en donoren om luidkeels te protesteren tegen het feit dat besmette Afrikanen nog steeds niet op betaalbare medicijnen kunnen rekenen. De demonstranten droegen T-shirts waarop hun hiv-status geblokletterd stond.

De actie werd getrokken door de Pan-African HIV/AIDS Treatment Access Movement (PATAM), een coalitie van aidsgroepen uit het hele continent. De doelstelling van de Wereldgezondheidsorganisatie om tegen 2005 drie miljoen mensen betaalbare aidsremmers te verschaffen, wordt nooit gehaald, zo waarschuwt PATAM. Minder dan 300.000 mensen in ontwikkelingslanden worden nu behandeld met anti-retrovirale medicijnen, die beletten dat het aidsvirus zich verder ontwikkelt. Maar er zijn zo’n zes miljoen aidspatiënten die zonder behandeling ten dode zijn opgeschreven. Voor Afrika is het aantal anti-retrovirale therapieën beperkt tot 50.000.

Mercy Otim van de Kenya Coalition for Access to Essential Medicines betreurt dat haar land nog steeds geen programma voor de verdeling van medicijnen heeft, terwijl 250.000 Kenianen zonder medicijnen ten dode zijn opgeschreven. De prijs van de aidsremmers is het afgelopen jaar in Kenia gedaald van 75 euro naar 38 euro per patiënt per maand, maar dat is nog steeds een exorbitant bedrag voor de meeste van de Keniaanse seropositieven.

Die situatie geldt voor de meeste Afrikaanse landen. De prijs van aidsremmers is sinds 2000 gevoelig gedaald - de aidsremmers die de WGO sinds mei aanbeveelt kosten tussen 300 en 650 euro per persoon per jaar. Volgens de actiegroepen is dat nog steeds te veel geld en moeten overheid, bedrijven en internationale organisaties de prijs verder drukken. De effecten van het geneesmiddelenakkoord dat de landen van de Wereldhandelsorganisatie (WHO) eerder deze maand sloten in Cancun, zullen nog jaren op zich laten wachten. De invoer van patentvrije geneesmiddelen zal pas mogelijk worden nadat er een berg papierwerk is verzet.

Ondanks de retoriek over de aidscrisis, is er weinig veranderd, zegt PATAM: We stuiten op enorme barrières: nationale regeringen maken geen prioriteit van de behandeling van aids en hiv; de donorlanden weigeren hun beloften voor extra middelen na te komen, en de farmaceutische bedrijven vragen nog steeds enorme prijzen.