Akkoord met Zelaya kan situatie in Honduras normaliseren

Na maandenlange bemiddeling van Colombia en Venezuela tekenden Manuel Zelaya en Porfirio Lobo zondag een akkoord in de Colombiaanse stad Cartagena, in aanwezigheid van de Colombiaanse president Juan Manuel Santos en de Venezolaanse minister van Buitenlandse Zaken Nicolás Maduro.

Het akkoord houdt onder meer in dat er geen juridische procedure tegen Zelaya komt. De ex-president zou daarom zaterdag al naar zijn land terugkeren.

Zelaya werd in juni 2009 aan de deur gezet bij een staatsgreep. Na omstreden verkiezingen volgende Lobo hem op. Zelaya verblijft sinds januari vorig jaar in Dominicaanse Republiek.

Terug naar OAS

De kwestie komt maandag ter sprake in een speciale zitting van de permanente raad van de OAS, zegt secretaris-generaal Miguel Insulza. Honduras is geschorst in de OAS sinds de staatsgreep van 2009. Insulza toonde zich verheugd over het akkoord.

“Met het Akkoord van Cartagena wordt een eerste fase in het verzoeningsproces afgesloten, maar de volgende etappe zal hoofdzakelijk politiek van aard zijn, met confrontaties, zonder de gewelddadige elementen die de politieke crisis hebben gekenmerkt”, zegt Rodil Rivera, lid van Zelaya’s delegatie in de onderhandelingen die in oktober 2009 tot de Akkoorden van San José-Tegucigalpa hebben geleid.

Voor Rivera zal deze nieuwe etappe “vol gebeurtenissen” zijn, “want er zullen veel wegen gedeblokkeerd worden en er zal een politiek debat beginnen dat Honduras misschien toelaat naar de nodige veranderingen te gaan die zijn democratische regime consolideren, een regime dat na de staatsgreep onderbroken werd.”

Volgens parlementslid German Leitzelar van de Partij voor Sociaaldemocratische Vernieuwing en Eenheid (PINU-SD) is het Akkoord van de Cartagena historisch. Het maakt duidelijk, zegt hij, dat “de politieke en ideologische conflicten altijd in dialoog eindigen, met respect voor elkaar en met een versterking van de grondwettelijke norm. Kleinere linkse en rechtse radicale sectoren zien deze gang van zaken niet graag, om uiteenlopende redenen, maar los daarvan is het land op weg naar een situatie met ruimte voor burgerparticipatie en noodzakelijke hervormingen.”

Nationaal Front voor Volksverzet

Het akkoord tussen Lobo en Zelaya voorziet ook in een volksraadpleging, de erkenning van Zelaya’s Nationaal Front voor Volksverzet (FNRP) als politieke partij en de oprichting van een verificatie- en opvolgingscommissie met daarin opnieuw een hoofdrol voor Colombia en Venezuela.

In de sectoren die achter de staatsgreep stonden, is men niet enthousiast over het akkoord. Fernando Anduray van de rechtse Unión Cívica Democrática heeft het over een “nationale schande, want het bevestigt de buitenlandse inmenging in binnenlandse zaken.” Dat het FNRP erkenning krijgt zonder aan de wettelijke voorwaarden te voldoen, vindt Anduray niet correct.

Volgens industrieel Jimmy Dacareth, een hevig tegenstander van Zelaya, zal de voormalige president “keet blijven schoppen in Honduras.” “De machtsstrijd zal nu tussen Lobo en Zelaya gaan, en die zal nooit stoppen.”