Als ‘illegaal” gebrandmerkte staking oliesector gaat vierde week in

De Katholieke Kerk bemiddelt sinds kort in de staking van arbeiders in het staatsoliebedrijf Ecopetrol, dat een derde van de exportinkomsten van het Latijns-Amerikaanse land levert. De stakers protesteren tegen wat zij zien als stappen naar een privatisering van het staatsbedrijf, maar de Colombiaanse overheid verklaarde de staking “illegaal”. De stakers vechten ook voor het overleven van hun vakbond, in een land dat voor vakbondsmensen sowieso het gevaarlijkste ter wereld is.

Na bijna 18 maanden onderhandelingen over contractwijzigingen tussen het monopoliehoudende staatsoliebedrijf Ecopetrol en het Amerikaanse oliebedrijf ChevronTexaco en andere buitenlandse oliemagnaten, zegden de Colombiaanse vakbond van werknemers in de oliesector (USO) op 22 april een staking aan, die wordt nageleefd door 78 procent van de 3600 USO-leden. In totaal werken er 6.600 mensen in de diverse vestigingen van het staatsbedrijf. Prompt verklaarde de overheid die staking de volgende dag illegaal, met als argument dat olieproductie een onmisbare publieke dienstverlening is. De olieraffinaderijen werden onder legerbewaking geplaatst en intussen zijn 93 werknemers ontslagen, het merendeel vakbondsleiders.

De Colombiaanse Juristenvereniging heeft al herhaaldelijk verklaard dat het illegaal verklaren van de staking ingaat tegen de jurisprudentie van het Grondwettelijk Hof van Colombia en ook tegen talloze aanbevelingen van de Internationale Arbeidsorganisatie ILO aan de Colombiaanse overheid.

De stakers protesteren tegen veranderingen in de contracten die de transnationale bedrijven een groter deel van de winst geven dan ze vroeger via joint ventures kregen. De vakbond vreest voor de negatieve gevolgen van de inkomstendaling in eigen land. Ze wil voorkomen dat de overheid de Colombiaanse oliesector volledig privatiseert, wat volgens hen het uiteindelijke doel van de hervormingen is. Hoewel de huidige productie van zo’n 520.000 vaten per dag 40 procent lager ligt dan die in 1999, hebben de hoge internationale olieprijzen door de situatie in Irak en de stijgende nationale brandstofprijzen de winsten van het staatsbedrijf op peil gehouden.

Daarnaast vecht de vakbond voor haar eigen voortbestaan. “De sympathie van de publieke opinie voor de staking neemt toe, maar de vakbondsbeweging is erg verzwakt door de ‘vuile oorlog’, en met een werkloosheidsgraad van bijna 20 procent zijn mensen erg bang hun baan te verliezen”, zegt de tachtigjarige vakbondsadviseur Alvaro Vásquez. De USO-vakbond is het kroonjuweel van de vakbondsbeweging in Colombia, een land waar niet meer dan zes procent van de werknemers bij een of andere vakbond zijn aangesloten en vorig jaar alleen al 87 vakbondsmensen werden vermoord.

Volgens USO-voorzitter Hernando Hernández is Ecopetrol al begonnen met stappen om de vakbondswerking te kelderen. De Inter-Amerikaanse Commissie voor de Mensenrechten heeft verklaard dat de zaak van de USO een “extra duidelijk voorbeeld” is van hoe nauw “gewelddadige aanvallen door paramilitaire organisaties samenvielen met de start van wettelijke acties van de staat tegen de vakbondslui”. In het verleden hield de Commissie de Colombiaanse staat verantwoordelijk voor het tolereren van paramilitaire aanvallen op vakbondsmensen, en zelfs actieve deelname eraan.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.