Angola nieuw eldorado voor Braziliaanse handel

President Lula heeft intussen al zijn zevende Afrikareis in vijf jaar achter de rug, meer dan zijn vier voorgangers samen. De interesse voor Afrika is in de eerste plaats economisch. Brazilië exporteert het meest naar regionale zwaargewichten als Zuid-Afrika, Nigeria en Egypte. Op de vierde plaats komt Angola, dat nochtans maar 14 miljoen inwoners heeft.

De belangstelling voor Angola is niet enkel geïnspireerd uit liefde voor de Portugese taal. Tien jaar geleden wist nauwelijks een Braziliaanse zakenman waar Angola lag. Intussen is het land uitgegroeid tot de tweede grootste producent van aardolie op het Afrikaanse continent. Bovendien liggen grote delen van het land nog in puin door de opeenvolgende onafhankelijkheidsoorlog tegen Portugal (1961-1974) en een burgeroorlog (1975-2002): een buitenkans voor Braziliaanse bouwfirma’s.

De cijfers spreken voor zich. De waarde van de Braziliaanse export naar Angola steeg van 356 miljoen euro in 2005 tot 572 miljoen euro in 2006. In de eerste negen maanden van 2007 steeg de export nog met veertien procent. Braziliaanse bedrijven leveren vooral machines, huishoudapparatuur, wisselstukken voor auto’s, landbouwvoertuigen, telecommunicatie-infrastructuur en materiaal voor de ontginning en verwerking van aardolie. De handelsstroom in omgekeerde richting was in 2006 315 miljoen euro waard en bestond vrijwel uitsluiten uit aardgas.

Angola is dan ook het land dat de bestemming vormt voor de meeste Braziliaanse exportkredieten. De Braziliaanse financiering van export naar Angola steeg van 325 miljoen euro in 2005 naar 514 miljoen euro in 2006. Meer dan de helft van de exportfinanciering door de Braziliaanse Nationale Bank is bestemd voor Angola, weet Raimundo Lima, de woordvoerder van de Vereniging van Braziliaanse Ondernemers in Angola.

De aanwezigheid van Braziliaanse bedrijven in Angola groeide in de voorbije vijf jaar met zeventig procent. De meeste werken in de bouwsector, in de mijnbouw en de grootschalige veeteelt. Braziliaanse expats doen daarbij steeds vaker het werk dat vroeger voorbehouden was voor Portugezen.

Toch beschouwt de Portugese staatssecretaris voor Internationale Handel en Ontwikkeling, João Gomes Cravinho, de Brazilianen niet als concurrenten. “We zijn bijzonder tevreden over het Braziliaanse enthousiasme voor Afrika”, zegt Cravinho, de nummer twee van de Portugese diplomatie, “Er is geen gevoel van concurrentie met Brazilië, we zien het net omgekeerd. Er ontstaan steeds meer mogelijkheden in de landen die met elkaar de Portugese taal delen.”

De onlangs overleden Braziliaanse Cultuurminister José Aparecido de Oliveira was een van de initiatiefnemers om een soort “Lusofonie” op te richten, een gemeenschap van Portugeestalige landen. Tot die groep behoren naast Portugal en Brazilië ook Angola, Kaapverdië, Guinee-Bissau, Mozambique, Saõ Tome en Principe en Oost-Timor.