Arabische protestgolf bereikt ook Koeweit

Het broeit al langer in de Golfstaat. Op 16 november bestormden boze demonstranten samen met een aantal oppositieleden het parlement, beukten de toegangspoort in en drongen door tot de vergaderzaal, waar ze het Koeweitse volkslied zongen. Ze beschuldigden eerste minister sjeik Nasser al-Mohammad al-Sabah, een prominent lid van de koninklijke familie, van corruptie en omkoping van parlementsleden, en eisten zijn ontslag. Dat kwam er dus twee weken later, hoewel de premier alle beschuldigingen ontkent. Het kabinet dat nu opstapt was pas sinds mei aan de macht. De vorige regering viel in maart toen de roep om politieke hervormingen steeds sterker werd, en was daarmee het zevende Koeweitse kabinet in vijf jaar dat er voortijdig het bijltje bij neerlegde.

Koeweit was het eerste land in de Golf dat een grondwet aannam en zo een constitutionele monarchie werd, met vrije parlementsverkiezingen elke vier jaar. Hoewel de opvolger van de emir door een parlementaire meerderheid goedgekeurd moet worden, heeft de Sabah-familie nog steeds een stevige greep op het politieke leven. In de regering zetelen altijd een aantal leden van de koninklijke familie, bij het laatste kabinet waren dat er vier van de zestien. Ook heeft de emir het recht het parlement te ontbinden en moet de eerste minister geen verantwoording afleggen voor het parlement. Koeweit is dus zeker geen democratie pur sang.

Dat het een tijdje geduurd heeft vooraleer de Arabische protestgolf het emiraat bereikte, heeft er ook mee te maken dat de Golfstaat dankzij zijn olie-inkomsten economisch behoorlijk sterk staat. De Koeweitse dinar behoort tot de sterkste munteenheden ter wereld – hoewel de inflatie eind vorig jaar ook hier de hoogte inschoot. Toen in februari de opstand in Egypte begon, besloot het parlement van Koeweit de voedingsprijzen de volgende veertien maanden te subsidiëren en kende het elke Koeweiti een bonus van duizend dinar toe, wat overeenkomt met meer dan drieduizend euro.

Of dit soort maatregelen de roep om politieke veranderingen in toom kan blijven houden, is onduidelijk. Er komt nu een interimregering onder leiding van dezelfde premier die de lopende zaken moet opvolgen tot er een nieuw kabinet gevormd is. Of ook het parlement ontbonden wordt is nog niet zeker. De tijd zal uitwijzen of het huidige protest de koninklijke familie tot echte toegevingen zal dwingen, dan wel een zoveelste schakel is in Koeweits ketting van vallende regeringen.