Arabische wereld sceptisch over route zonder plan

Het belachelijke routeplan wil het Israëlisch-Palestijnse conflict
vervangen door burgeroorlog tussen gematigde en radicale Palestijnen en dat
is precies wat Israël altijd heeft gewild, meent analyst Victor Shalhoub
uit Dubai. Zijn collega Inad Khairalla heeft het over een route zonder
plan. Met het oog op verkiezingen heeft Bush er alle belang bij niet aan
te dringen op vrede. Zijn politieke bondgenoten zijn fervente verdedigers
van Israël en accepteren geen kritiek aan het adres van Sharon, zegt
Khairalla.

Een ander probleem is de onverzoenlijke houding van hardliners in beide
kampen. De Arabieren geloven niet dat Sharon de bouw van nederzettingen in
Palestijns gebied echt wil stoppen en illegale nederzettingen afbreken.
Omgekeerd beantwoordt plan niet aan de Palestijnse verwachtingen. Het
blijft vaag over het recht op terugkeer van Palestijnse vluchtelingen en de
status van Jeruzalem.

Het routeplan moet in drie fases tot een onafhankelijke Palestijnse staat
in 2005 leiden. Israël wil het proces niet aan een tijdslijn koppelen en
eist het volledige einde van de zelfmoordaanslagen voor over te gaan tot
een volgende fase. Tel Aviv vertrouwt enkel de Verenigde Staten voor het
toezicht op het vredesproces en wil dat de Palestijnen hun eis voor recht
op terugkeer laten vallen.

Het wantrouwen tegen de nieuwe Palestijns premier Mohammed Abbas of Abu
Mazenis groot. Abu Mazen is de keuze van de VS en Israël om de autoriteit
van de Palestijnse president Yasser Arafat te ondermijnen, zo vindt
universiteitsstudent Mohammed Qattan uit Dubai. De oproep van de regering
Bush om het diplomatieke contact met Arafat te verbreken wordt gezien als
een poging om de Palestijnse leider volledig buitenspel te zetten.

Krantencommentaren maken duidelijk hoe groot het wederzijdse wantrouwen is.
De VS gebruiken de tactieken van een bazaar, vindt de Gulf Times, Zolang
de Israëlische regering haar troepen niet terugtrekt, is er geen enkele
teken dat het haar menens is met het vredesproces.

De conservatieve Jeruzalem Post noemt het routeplan even rampzalig voor
Israël als de Oslo-akkoorden uit 1993. Abu Mazen is niet de geschikte man
voor een vreedzaam samenleven. Wanneer de Palestijnen - de grootste
aanhangers van Saddam Hoessein - konden stemmen, zouden ze zich massaal
uitspreken voor de zelfmoordaanslagen.

De perfide Europeanen en disfunctionele Verenigde Naties zijn voor Israël
niet aanvaardbaar als bemiddelaars, zij worden gedomineerd door tirannen en
hun anti-Israëlische houding heeft de laatste maanden ongekende hoogten
bereikt, zo gaat de Post verder, Maar laat dat ons niet ontmoedigen. Aan
de horizon glooit voor het eerst de mogelijkheid van een ‘nieuw
Midden-Oosten’.