Arbeidsmigranten in het vizier van Saoedi-Arabië

Saoedi-Arabië verlengt de periode van amnestie voor illegale arbeidsmigranten met vier maanden. De arbeidsmigranten hebben tot het eind van het islamitische jaar op drie november om hun status te regulariseren. Eerder dit jaar deporteerde de oliestaat meer dan 250.000 illegale arbeidsmigranten als deel van een campagne om de werkgelegenheid voor Saoedi-Arabiërs te bevorderen. Op drie april kondigde de regering een amnestieperiode aan, waarin de arbeiders hun status zonder boetes konden regulariseren. Door bureaucratische vertragingen blijven vele arbeiders wachten op hun regularisatie. De vier extra maanden zouden hieraan tegemoet moeten komen.

Ondanks de grote olierijkdom van het land, kampt Saoedi-Arabië met een hoge werkloosheid en met zware armoede. Het zijn deze factoren die vaak voor onrust zorgen. Ook Saoedi-Arabië kende een eigen versie van de Arabische Lente. Sinds 2011 komen de Saoedi’s geregeld op straat om tegen de economische situatie, de discriminatie en het gebrek aan democratie te protesteren. Deze protesten werden hardhandig aangepakt. Desondanks lijkt koning Abdullah een herhaling van Egypte, Libië en Tunesië te willen vermijden. Behalve enkele investeringen, zet hij ook in op de “Saoedisatie” om de economische perspectieven van zijn onderdanen te verbeteren en hun gemoederen te bedaren. De “Saoedisatie” beoogt meer werkgelegenheid te creëren voor Saoedi’s, in een land waar tot 10 miljoen arbeidsmigranten werken.

Opium voor het volk: Saudisatie

De “Saoedisatie” is geen nieuw beleid. Hoewel het geen duurzame oplossing lijkt te bieden voor de werkloosheid, kreeg het in 2011 meer slagkracht door de invoering van “Nitaqat.” Deze maatregel verplicht bedrijven een zekere hoeveelheid Saoedische burgers in dienst te nemen. De regering voerde quota in – per tien migrantenarbeiders moet minstens één Saoedi aangenomen worden. Stimuli en boetes moeten de quota kracht bijzetten. Ook worden meer en meer sectoren in de economie voorbehouden voor Saoedi’s. In maart 2013 besloot de regering in een verderzetting van dit beleid haar pijlen te richten op de twee miljoen illegale arbeidsmigranten in het land. Met een reeks strenge maatregelen en razzia’s, slaagde het land erin tienduizenden illegale arbeidsmigranten te deporteren.

De onmogelijke positie van de arbeidsmigrant

De combinatie van deze maatregelen werd in het buitenland op zware kritiek onthaald. Door de invoering van “Nitaqat” verliezen veel legale arbeidsmigranten hun baan. Omdat de legale status van de migranten verbonden is aan hun werk en een andere job zoeken niet toegestaan is, vallen deze arbeiders in de illegaliteit. Deze afhankelijkheid van hun originele sponsor en werkgever zorgt er voor dat mishandeling van arbeidsmigranten welig tiert. Het land staat internationaal bekend voor het gebrek aan migrantenrechten. Vooral de toepassing van de doodstraf op migrantenarbeiders heeft de relatie van Saoedi-Arabië met landen zoals Indonesië en Sri Lanka verzuurt. Beide landen proberen de arbeidsmigratie uit hun land naar Saoedi-Arabië af te bouwen.

In april 2013 besloot de Saoedische regering gedurende vier maanden amnestie in te voeren, waardoor illegale arbeidsmigranten zich tijdelijk konden regulariseren. Duizenden arbeiders stroomden naar de regularisatiecentra, die hier absoluut niet op voorbereid waren. Vele arbeiders wachten nog steeds tot hun verzoek verwerkt zal zijn. Naast de toestroom naar de paspoortkantoren, keren vele migranten zich ook tot het consulaat van hun land van afkomst. Zij zien deportatie niet als dreigement, maar als kans. Veelal werden ze door hun werknemer mishandeld en proberen ze nu terug te keren naar hun land. Dit is niet vanzelfsprekend. Om het land te mogen verlaten, hebben de migranten de toestemming nodig van deze werkgever. De werkgevers weigeren dit verzoek meestal en eisen compensatie. De landen van oorsprong hebben Saoedi-Arabië gevraagd dit proces over te slaan, maar Riyad gaat daar niet op in.

Een bijkomend probleem is dat niet alle arbeidsmigranten gebruik kunnen maken van de amnestie. De zwaar restrictieve werkomgeving en een gebrek aan kennis zorgen ervoor dat het voor vooral vrouwelijke migranten niet mogelijk is in te gaan op dit aanbod. Volgens de Nepalese ambassade in Riyadh zouden 26.000 Nepalezen gebruik willen maken van de amnestie, maar dit cijfer zou geen enkele vrouw bevatten.

In de hoop dat vier maanden extra tijd voldoende zal zijn om deze problemen op te lossen, heeft Saoedi-Arabië de amnestie verlengd tot drie november. Hierna zullen de ordediensten hun campagne tegen de arbeidsmigranten hervatten.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.