Auteur en topjournalist Tarun Tejpal over de grote uitdagingen voor India

Tarun J. Tejpal werd door Asiaweek in 2001 tot de vijftig meest invloedrijke Aziaten gerekend en ook BusinessWeek plaatste hem in de lijst van vijftig leiders in de voorhoede voor verandering in Azië. En in december 2006 klasseerde de Britse krant The Guardian hem bij de top twintig van de nieuwe Indiase elite.

Tejpal heeft die eer niet te danken aan zijn literair werk, zijn debuutroman De alchemie van het verlangen was in 2001 nog niet eens verschenen. Tejpal heeft wél naam gemaakt als journalist en uitgever die de harde vragen stelt –en beantwoord wil zien. Hij heeft de voorbije 22 jaar als hoofdredacteur gewerkt voor vooraanstaande weekbladen als India Today en Outlook, en in 2000 startte hij het webzine Tehelka op dat meteen voor politiek vuurwerk zorgde door de corruptie rond defensiecontracten op het allerhoogste niveau bloot te leggen. Defensieminister George Fernandes moest ontslag nemen, er volgden zware processen, de site moest een tijdje off-line, maar steen voor steen bouwde Tejpal Tehelka opnieuw op. Vandaag is Tehelka een weekblad met een verspreiding van 145.000 exemplaren annex nieuwssite, met personeelsbestand van 180 mensen.

Het kantoor van Tehelka in de wijk Greater Kailash II in New Delhi is niet makkelijk te vinden. Uiteindelijk slaagt mijn taxichauffeur er, na veel vragen, achteruitrijden, zoeken en zuchten toch in het juiste kantoorgebouw te localiseren. De directiemedewerkster zorgt voor koud water en hete thee, waarna het gesprek met Tejpal begint met enkele de vraag waarmee ik naar India gekomen ben: wat hebben Indiërs aan de economische groei van India?
Tarun J. Tejpal: ‘In de vijf grootste state van het land stijgt het aantal mensen in armoede, ongeacht de schitterende cijfers van het bnp. Sinds de regering iets meer dan een maand geleden het nieuwe overheidsbudget aankondigde –en daarin een duidelijke keuze voor de armen beweert te maken– hebben alweer meer dan 150 boeren zelfmoord gepleegd. Maar dat zijn zaken die je in de internationale berichtgeving over India nauwelijks nog terugvindt. Vroeger kreeg je alléén maar verhalen over het arme en hongerende Indië in het Westen, nu gaat het alleen nog maar over de wenkende zakenwereld en investeringskansen.

En inderdaad: de Indiase zakenwereld en zeker de Indiase diaspora is bijzonder succesvol. In de Forbes Top 100 van rijkste mensen tellen we nu al 12 Indiërs. Maar wat daar niet bij verteld wordt, is dat die business tycoons bezig zijn met een nieuwe kolonisatie. Zij gaan ervan uit dat India, zijn natuurllijke rijkdommen en zijn massale bevolking bestaan om hen te dienen. Er bestaat vandaag in India een kleine groep mensen die over een overschot aan rijkdom beschikken.

En daarnaast is er een veel grotere groep mensen die dergelijke excessen aspireert en bewondert. Dat zie je bijvoorbeeld ook bij de Eerste Minister van Uttar Pradesh, Mayawati Kumari. Zij is verkozen als de kampioen van de lage kasten en kastelozen, maar liet wel al voor haarzelf een standbeeld oprichten naast dat van B.R. Ambedkar, de historische leider van de kastelozen.

Was de economische liberalisering van de jaren negentig dan een vergissing?
Tarun J. Tejpal: Het was een goede zaak dat de economische creativiteit i die periode vrijgemaakt werd. De staat had al te lang en te veel tussengekomen, waardoor ondernemen quasi onmogelijk was in India. De fout die men beging was dat de overheid zixh dan meteen ook uit het terrein van de sociale herverdeling terugtrok, alsof de poltiek zelf overbodig geworden was. Mijn overtuiging is dat de krachten van de markt wel voor enorme dynamiek en verandering kunnen zorgen, maar niet voor een samenleving waarin iedereen minimale en gelijke kansen krijgt. We hebben behoefte aan een politieke renaissance waarin de elite haar verantwoordelijkheid neemt voor de hele samenleving. Gemeenschappelijk belang moet opnieuw centraal komen te staan in plaats van kortzichtig eigenbelang.

Welke prioriteiten zou de Indiase regering volgens u moeten leggen in haar beleid?
Tarun J. Tejpal: Prioriteit nummer één is zonder enige twijfel de huidige en groeiende ongelijkheid. Het is de hoogste tijd dat de Indiase elites begrijpen dat ze niet eeuwig in hun pluche zetels kunnen blijven zitten terwijl de meerderheid van de bevolking verpaupert en verkommert. De tweede prioriteit wordt gevormd door de voortdurende conflicten op basis van religie en kaste.

India is een land met een grote hindoemeerderheid, maar ook met een van de grootste moslimbevolkingen te wereld -160 miljoen mensen. Die groepen moeten een mdous vivendi vinden, anders dreigt het land telkens weer in geweld uit te barsten. Trouwens, naast religie en kaste kent India ook nog conflicten op basis van klasse, gemeenschap, regio, taal, … Prioriteit nummer drie is corruptie –al hangt die in grote mate samen met de ongelijkheid uit prioriteit één.

Kan onderwijs zorgen voor wat meer gelijkheid onder de mensen?
Tarun J. Tejpal: Integendeel, het onderwijs is een van de motoren van de ongelijkheid. India beschikt over een toplaag van schitterende onderwijsinstelligen, met bovenaan de vermaarde Indian Institutes for Management en de Indian Institutes for technology. Maar het brede aanbod van publieke scholen bevindt zich in een lamentabele staat –zowel de infrastructuur als het niveau van onderwijs. Voor elk van deze drie topprioriteiten minstens gedeeltelijk te realiseren, zal een brede en krachtige civil society nodig zijn.

Tehelka draagt alvast zijn steentje bij door tegen de schenen van de macht te stampen?
Tarun J. Tejpal: Wij mikken op de echt harde doelwitten, de ongenaakbare vestigingen van de macht, degenen die kunnen terugslaan. En de machtselites zijn zeker niet zinnens hun macht of rijkdom  zonder slag of stoot te delen met de massa’s. We hebben bijvoorbeeld   uitgebreid geschreven over het lot van dr. Binayak Sen, een dokter die tegen de tendens binnen zijn beroepsgroep in bij de armsten op het platteland van Chhattisgarh ging wonen en, na dertig jaar trouwe dienst bij de adivasis, door de deelstaatregering opgesloten werd op verdenking van samenwerking met de maoïstische naxalieten.

Hoe komt een gedreven journalist-uitgever ertoe om plots een roman te schrijven?
Tarun J. Tejpal: Het is niet “plots” geschreven, het is een zoektocht van meer dan twintig jaar naar de juiste woorden en de juiste toonaard om een verhaal te vertellen dat niet binnen de contouren van de journalistiek past. Journalistiek gaat toch altijd over hier en nu, en verschijnt heel vaak in een sterke zwart-wit tekening van mensen en feiten. Literatuur laat een andere benadering toe en biedt meer ruimte voor het leven in al zijn volheid en tegenstrijdigheid. Literatuur verbindt me ook met mijn innerlijk leven omdat ze verder gaat dan het entertainment dat de media domineert of het informatieve dat de journalistiek drijft.

Literatuur creëert nuances die meer en beter inzicht geven in het echte leven. Ze verfijnt een mens ook, en dat is ongelooflik belangrijk in een wereld die verruwt en waarin wij niet meer goed weten hoe we respectvol met mens en maatschappij moeten omgaan. Kortom: literatuur biedt twijfel en nuance, en dat is essentieel voor een humane wereld.

U schreef het vuistdikke boek in het Engels. Typisch Indiase elite, niet?
Tarun J. Tejpal: Dat zal wel, maar het is ook de taal waarin ik mij meestal beweeg. Toch was het niet makkelijk omdat je bij het schrijven van een roman pas echt voelt dat de Engelse taal toch altijd één graad verwijderd blijft van het vlees van de Indiase realiteit.


Lees de bespreking van De alchemie van het verlangen door Tarun J. Tejpal op de pagina met besprekingen op www.MO.be

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.