Waals dorp produceert stroom uit mest

‘Jaarlijks produceren we 700.000 kilowatt elektriciteit met biogas op basis van mest en maïs, maar helaas komt alles gewoon in het stroomnet terecht’, vertelt Gustave Loppe, voorzitter van La Surizée. ‘Om de elektriciteit bij de inwoners te krijgen, moeten er kabels getrokken worden over de dorpen. De politieke wil daarvoor ontbreekt en zelf beschikken we niet over de financiële middelen.’ Wie in Surice of in de aangrenzende dorpen Omezée of Romedenne woont, betaalt zijn elektriciteitsrekening dus gewoon aan grote maatschappijen als Electrabel. Die betalen op hun beurt La Surizée voor hun aandeel in de productie, ongeveer drie à zes eurocent per kWh. ‘Dat geld pompen we in het lokale dorpsleven. We willen bijvoorbeeld de geschiedenis van ons dorp, dat tijdens de Eerste Wereldoorlog totaal werd verwoest, in een museum gieten. Maar we investeren bijvoorbeeld ook in nieuwe uitrusting voor onze voetbalploeg’, zegt Loppe.

Een andere en grotere investering gebeurde in de verwarming van tien huizen en zeven appartementen. Warm water loopt via aangelegde buizen van de installatie naar de mensen thuis en verwarmt hun huis of appartement. Hierdoor besparen ze jaarlijks 215.000 liter mazout; verwarmen gebeurt aan de helft van de prijs. Een voordeel waar iedereen van wil mee genieten, maar dat gaat helaas niet. ‘Onze installatie heeft dan wel de capaciteit om veel meer huizen te verwarmen, het geld voor de noodzakelijke leiding ontbreekt.’

‘Als we houtsplinters injecteren met gebruikt frietvet, verhogen we de warmtecapaciteit’

Dat geld zal waarschijnlijk komen van het Waals Gewest, dat al bij de bouw van de installatie in 2005 drie vierde van de kostprijs betaalde. Het ander kwart kwam van de Europese Unie. Nu hoopt La Surizée op extra subsidies of op geld van investeerders. ‘Wat wij doen, is uniek in België’, vertelt Loppe. ‘Met de nodige middelen kunnen we ons project nog enorm uitbouwen. Dit is voor ons slechts het begin.’

Aan grote plannen is er in Surice zeker geen gebrek. Samen met de universiteiten van Luik en Gembloux onderzoekt het dorp de mogelijkheid om met algen methaangas te produceren. ‘Nu gebruiken we mest en maïs om het biogas te produceren’, legt Loppe uit. ‘Dat werkt goed, maar maïs groeit traag en is eigenlijk bedoeld voor menselijke of dierlijke consumptie. Daarom bekijken we welke algensoort vlot methaangas produceert. Algen groeien veel sneller en op een veel kleinere oppervlakte dan maïs. Het project biedt enkel voordelen.’

Nu is het dus wachten op geld, maar ondertussen houdt de organisatie zich met kleine projectjes bezig. ‘Zo willen we houtsplinters drogen met de warmte die de huizen niet verbruiken in de zomer. Als we de splinters injecteren met gebruikt frietvet, verhogen we de warmtecapaciteit’, zegt Loppe. ‘Onze kinderen en kleinkinderen moeten opgroeien in een actief dorp, we moeten hen iets nalaten. En we zijn op de goede weg.’