Bahrein weigert werknemers met hiv

De kleine eilandstaat is een van de ongeveer 31 landen die zo’n wetgeving hebben. De VS behoorden ook tot dit kransje, maar laten sinds begin dit jaar reizigers met hiv binnen. In april hief ook China het inreisverbod voor buitenlandse bezoekers met hiv op.
Alle Golfstaten, maar ook Egypte, Irak, Jemen, Jordanië en Syrië sluiten nog steeds hun grenzen voor hiv-dragers. India en Bangladesh, waarvan tienduizenden inwoners in het buitenland werken, hebben een gelijkaardig beleid. In Bahrein vormen de Indiërs en Bengalen de grootste gemeenschappen, respectievelijk met 300.000 en 90.000 migranten.
In feite bestaat de helft van het miljoen mensen dat in Bahrein woont, uit buitenlanders die werkzaam zijn in een brede waaier van beroepen, gaande van huishoudsters over ingenieurs tot bedrijfsleiders. Toch blijven de Bahreinse werkgevers nog kieskeurig genoeg om migranten met hiv te weigeren.
“We weten dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) hiv linkt aan mensenrechten, om te vermijden dat de dragers van het virus gediscrimineerd worden”, legt Somaiya Al Jowder, hoofd van het Bahreinse soa-programma, uit. “Maar veel kunnen we niet doen, want pogingen om het beleid te veranderen zullen op sterk protest van de bevolking stuiten.”

Medische controle

Bahrein deed jarenlang aan sensibilisering over hiv om misvattingen de wereld uit te helpen en discriminatie van mensen met het virus te ontmoedigen. Vele Bahreiners blijven niettemin geloven dat wie hiv heeft, waarschijnlijk wel een onislamitische daad heeft gesteld, vooral omdat het virus kan worden doorgegeven bij onveilige seks.
Maar hiv, dat aids veroorzaakt, kan zich ook verspreiden door besmette naalden. Volgens officiële cijfers is dat de belangrijkste oorzaak van hiv-infecties in Bahrein. De voorbije twintig jaar zijn er 325 Bahreiners en zo’n 500 expats geregistreerd met de ziekte. In totaal waren er 161 aan aids gerelateerde doden in Bahrein sinds 1986.
De uitgewezen buitenlandse werknemers met hiv waren allen pas aangeworven. Meestal kwam het virus aan het licht bij de medische controle die alle aangekomen migranten moeten ondergaan om een werkvergunning te krijgen. Jaarlijks ging het om 50.000 controles, waarbij maar liefst 400 gevallen van hiv werden vastgesteld. Maar sinds kandidaten eerst medische testen in hun moederland moeten afleggen, is dat cijfer gezakt tot ongeveer 70.

Geen excuus

Al Jowder vindt dat enkel wie zijn baan niet naar behoren kan doen, mag worden uitgewezen. “Veel van onze lokale patiënten leiden een normaal leven aangezien medicatie het virus onder controle houdt.” Toch ziet ze niet snel verandering komen in het huidige beleid. “De meeste hiv-geïnfecteerde Bahreiners zwijgen hierover tegen hun kinderen en familieleden, om te vermijden dat ze verbannen worden. Ze zullen dus niet snel buitenlanders met hiv aanvaarden.”
Bovendien kan Bahrein de hoge behandelingskosten van buitenlandse werkkrachten met hiv niet dragen, meent Al Jowder. Op heden voorziet de staat in de gratis behandeling voor Bahreiners met hiv, wat neerkomt op 3700 dollar per patiënt. Geen enkel privéziekenhuis biedt hiv-medicatie aan.
“Sociale misvatting en hoge behandelingskosten kunnen geen excuus zijn voor de regering om haar beleid te veranderen. Bahrein is van lid de WHO en heeft de universele verklaring van de rechten van de mens ondertekend”, reageert Abdullah Al Derazi van de Bahreinse Vereniging voor Mensenrechten.