Belgisch schip gedumpt op strand in India

‘In India worden de schepen gewoon op het strand afgebroken, zonder dat er beschermende maatregelen zijn’, zegt Ingveld Jenssen van de ngo. ‘De werkers worden er blootgesteld aan asbest, zware metalen, giftige pcb’s en olieresidu’s. Ook voor de omgeving van de scheepswerf vormt de sloop een probleem gezien de ecologische schade die wordt aangericht.’ De ngo vindt het onbegrijpelijk dat een Belgische boot in India wordt ontmanteld, ‘te meer aangezien er groene alternatieven zijn, in Gent bijvoorbeeld.’

Jenssen stelt dat de sloop van het Belgisch schip op het strand van Alang een inbreuk vormt op de Europese Regulering inzake het Vervoer van Afval. Die verbiedt EU-lidstaten om gevaarlijk afval te exporteren naar ontwikkelingslanden –daarbij inbegrepen het afval dat aanwezig is in schepen.

Volgens de databank Equasis was Conti-Lines nv de laatste eigenaar van de Panama Express. Dat Antwerpse bedrijf laat weten dat het in februari 2011 de Panama Express voor recyclagedoeleinden heeft doorverkocht aan een derde partij die anoniem wenst te blijven.

Zeewaardig schip

Volgens Frans Van Rompuy, directeur-generaal Maritiem Vervoer op de FOD Mobiliteit, gebeurt het niet vaak dat Belgische schepen in bedenkelijke omstandigheden in het Zuiden worden ontmanteld. Van Rompuy: ‘De vloot van schepen die de Belgische vlag voeren, is immers vrij jong: gemiddeld negen jaar. Centraal in de kwestie rond het ontmantelen van schepen in het Zuiden staat de vraag of een zeewaardig schip dat afgeschreven wordt voor verder commercieel gebruik al dan niet als afval moet worden beschouwd. Afval mag immers niet zonder meer uitgevoerd worden naar een ander land. Een zeewaardig schip echter mag varen waar het wil en wereldwijd worden verkocht.’

‘Voor landen als India is scheepsrecyclage een belangrijke industrie, die niet mag worden gehinderd in zijn ontwikkeling’, zegt Van Rompuy. ‘Anderzijds moet de ontmanteling van de schepen op een milieuvriendelijke manier gebeuren, en in degelijke omstandigheden voor de betrokken werknemers. Om dat allemaal te regelen heeft de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) in 2009 een verdrag aangenomen, de Internationale Conventie voor het veilig en milieuvriendelijk recycleren van schepen. Mijn medewerkers hebben actief geholpen bij de totstandkoming van die conventie –in weerwil van landen zoals India, die zich daar lang tegen hebben gekant.’

Ingveld Jenssen onderstreept dat die IMO-conventie ‘fel bekritiseerd wordt door honderden ngo’s, het Europees parlement, en zelfs de VN-rapporteur over Toxisch Afval. Ze lost de problemen niet op. Integendeel, ze legaliseert het dumpen van toxische schepen op stranden in ontwikkelingslanden.’

De bestaande Europese wetgeving wordt dan weer te weinig toegepast. Jenssen: ‘In maart lanceert de Europese Commissie nieuwe wetgevende voorstellen om de implementatie van de bestaande wetten af te dwingen. Er zijn nog achterpoortjes in de wet, en die moeten toe.’