Belgische hulp gaat naar 0,6 procent

De paars-groene regering Verhofstadt I beloofde in 2002 dat België in 2010 0,7 procent van zijn bruto binnenlands product aan ontwikkelingssamenwerking zou geven en tekende daarvoor een budgettair groeipad uit. In het politieke crisisjaar 2007 ontspoorde de begroting en werd veel minder uitgegeven dan gepland. Om de zaak recht te zetten moet België in 2008 0,5 van zijn bnp spenderen, 0,6 in 2009 en 0,7 in 2010.

Die 0,6 procent in 2009 zal worden gehaald, zo maakte het kabinet van minister van Ontwikkelingssamenwerking Charles Michel bekend in een communiqué. De middelen voor 2009 zouden 22 procent hoger liggen dan in 2008 en zelfs 57 procent hoger dan de uitgaven in het rampenjaar 2007.

Tevreden

De Belgische ngo’s zijn tevreden over het feit dat de regering in deze barre economische tijden vasthoudt aan het uitgestippelde groeipad. “We vinden dat Michel het er nog niet zo slecht van heeft afgebracht”, zegt Koen Detavernier, de begrotingsspecialist van 11.11.11, “Ook al ziet het ernaar uit dat de cijfers niet zo zuiver zouden zijn als we willen.”

Zo zou een flink stuk van het extra geld gaan naar de Belgische Investeringsmaatschappij voor Ontwikkelingslanden (BIO), een semi-overheidsbedrijf dat investeert de privé-sector van ontwikkelingslanden, vooral in microkredieten en kmo’s. Volgens 11.11.11 kan de overheid dergelijke participaties niet elk jaar doen en gaat het hier dus om een eenmalige maatregel die niet bijdraagt tot een structurele stijging. Boekhoudkundig heeft de participatie in BIO het voordeel dat ze niet moeten worden meegerekend voor het begrotingstekort.

Schulden

Arnaud Zacharie van de Franstalige ngo-koepel 11.11.11. stoort zich aan 156 miljoen die staan ingeschreven als schuldkwijtschelding aan de Democratische Republiek Congo. Volgens Zacharie is het weinig realistisch dat zoiets in 2009 zal gebeuren, omdat Congo daarvoor eerst een soort bewijs van financiële gezondheid moet krijgen van het Internationaal Monetair Fonds.

“Het IMF heeft die beslissing al twee keer uitgesteld en nu weer afhankelijk gemaakt van een onderzoek naar de impact van de investeringsakkoorden die Congo sloot met China”, zegt Zacharie. “Daarachter schuilt de bezorgdheid van heel wat Westerse landen die vrezen dat ze, als ze die schulden kwijtschelden, ze eigenlijk een cadeau doen aan de Chinezen. Bovendien is het ook weer een eenmalige operatie die niet structureel bijdraagt tot 0,7 procent in 2010”.

Minister Michel verdedigt in zijn communiqué het inschrijven van de Congolese schuldaflossing, omdat die in principe nog altijd in 2009 kan plaatsvinden. “Het zou onzinnig zijn de schuldaflossing niet mee te tellen, gewoon omdat er een risico bestaat dat ze kan worden uitgesteld.”

11.11.11. stoort zich tenslotte aan de rol die de regering blijft toebedelen aan instellingen zoals de Wereldhandelsorganisatie, de Wereldbank en het IMF. “Die instellingen dragen een grote verantwoordelijkheid voor de huidige crisis”, schrijft 11.11.11. “Hun werking alleen maar ‘verder verbeteren’ is geen optie. Als je huis instort ga je voor de heropbouw toch niet te rade bij de architect die het heeft gebouwd ?”