Betere wegen doen Congolese voedselproductie pieken

Medio dit jaar kon de Congolese minister van Landbouw, Rigobert Maboundou, een verharde weg van 37 kilometer inhuldigen tussen Ngobana en Bouemba, in het noorden van het land. Nu voeren de boeren van Bouemba volgens het ministerie elke week ongeveer 800 ton extra levensmiddelen naar de hoofdstad, vooral maniokmeel, yams en gedroogde vis.

Succesverhalen

Gelijkaardige succesverhalen komen uit andere delen van het land. Een verbinding van 35 kilometer tussen Boko en Ntombo-Manianga in de zuidelijke regio Pool heeft de productie van groenten, fruit en maniok in de omgeving de eerste negen maanden van dit jaar opgedreven tot 6000 ton, tegenover amper 1200 ton voordien. Ook in het zuiden van het land heeft een weg van 25 kilometer tussen Nzongo en Louomo de export van maniok, pindanoten en fruit van maximaal 850 ton per jaar opgedreven tot 4500 ton. Alle cijfers komen van de overheid.

Een nieuwe weg tussen Djambala en Abala-Ndolo zal volgens de eerste prognoses de export van yams, aardappelen en maniok uit het centrum van het land naar Brazzaville meer dan vertienvoudigen. De Amerikaanse hulporganisatie International Partnership for Human Development (IPHD) zegt dat ze dankzij de weg de kans ziet volgend jaar 150 hectare nieuwe aardappelvelden in de streek in gebruik te nemen.

Ook de indrukwekkende bevrachtingcijfers van goederentreinen geven aan dat het wegenbouwprogramma de landbouw aanzwengelt. Sinds de weg tussen Mayalama en Yamba, ook in het zuiden van het land, in augustus goed berijdbaar werd, worden in het station van Loutete wekelijks 1100 ton bananen overgeslagen, 350 ton meer dan voordien. De boeren uit de streek voeren ook duidelijk meer pindanoten, maïs en maniok naar Brazzaville.

Pointe Noire

De grootste stroom van levensmiddelen gaat naar Brazzaville, maar ook Point Noire, de op één na grootste stad van het land, voelt het effect van de nieuwe wegen op het platteland. Een nieuwe verbinding tussen Pilikondi, Bilala en Cacao laat boeren nu toe elke dag groenten en bananen naar de havenstad te voeren. Vroeger stonden hun vrachten vaak weg te rotten in de stations van Pounga of Mvouti.

“Ons zakencijfer is in enkele jaren tijd gestegen van 4.000 tot 44.000 euro”, zegt Hugues Taty, lid van de Coöperatie van Groentekwekers en Veetelers van Nkoti Fouta in het zuiden van Congo. De coöperatie profiteert van de verharding van de weg tussen Tchamba en Nzassi.

De verharde wegen stellen boeren in staat verse producten veel vaker en sneller naar de steden te brengen, terwijl producten als maïs en maniokmeel makkelijker en veel verder kunnen worden getransporteerd. Door de grotere omzet en ruimere winstmarges kunnen coöperaties beginnen te dromen van grotere vrachtwagens, waardoor ze nog grotere oogsten aan de man zouden kunnen brengen.

Wereldbanksteun

De nieuwe wegen worden gebouwd in het kader van het PDARP, een Wereldbankproject dat de verbindingen op het platteland wil verbeteren om de landbouw vooruit te helpen. Congo zelf investeert bijna 15 miljoen euro in het project. De Congolese regering had zich in 2008 voorgenomen op het platteland 1320 kilometer nieuwe wegen aan te leggen. Volgens het PDARP zijn er daarvan tussen 2009 en 2011 al 836 kilometer gerealiseerd, waarvan 524 kilometer dit jaar.

Congo-Brazzaville voert volgens de VN elk jaar voor ongeveer 174 miljoen euro voedsel in. Het dunbevolkte land biedt uitgelezen mogelijkheden om meer voedsel te produceren. Amper 2 procent van de potentiële landbouwgrond in het land wordt momenteel bewerkt. Het gebrek aan goede wegen is een van de oorzaken waarom de Congolese landbouw zo lang onderontwikkeld bleef.