Birma: Repressie vakbonden bevordert kinderarbeid

Censuur en politiek gevangenschap zijn dagelijkse kost in Birma. Volgens de Assistance Association for Political Prisoners (AAPP), de organisatie die steun verleent aan politieke gevangenen, zijn ongeveer 2100 Birmezen om politieke redenen opgesloten. Hieronder bevinden zich minstens dertig vakbondsactivisten.
Sociaal-economische hervormingen hebben, sinds de militaire staatsgreep in 1962, altijd uiterst laag op de agenda van de junta gestaan. Terwijl Birma vreedzame relaties onderhoudt met naburige landen, gaat veertig procent van het bruto nationaal product naar defensie. Birma’s leger telt niet minder dan 400.000 soldaten, enkel en alleen om de “vrede” in eigen land te vrijwaren.
Concreet komt dit neer op repressie en flagrante schendingen van mensenrechten. Het “feodale” Birma is een van de laatste landen waar gedwongen arbeid het dagelijkse leven overhoop haalt. Lokale Birmese autoriteiten roepen elke dag, op basis van de wettelijke dienstplicht, tienduizenden inwoners op om één of meerdere dagen onbetaalde arbeid te verrichten.
Als de ouders niet beschikbaar zijn, moet een kind gestuurd worden. Ook in het officiële leger zijn gevallen van gedwongen kinderarbeid bekend. Politieagenten en militairen zouden vooral straatkinderen rekruteren, hoewel de Birmese wet verbiedt dat minderjarigen in het leger dienen, aldus een pas verschenen rapport van de Internationale Vakbondsconfederatie (ITUC).

Beloofde verkiezingen

De verkiezingen die de junta belooft in 2010 zijn de eerste stap in het activeren van de grondwet van 2008. Deze werd goedgekeurd na een met fraude doorspekte volksraadpleging. De nieuwe grondwet plaatst het militaire establishment boven elke gerechtelijke vervolging en reserveert 25 procent van de parlementaire zetels voor het leger.
Daarom zijn activisten en journalisten uiterst sceptisch dat enige verandering op til is. Mensenrechtennetwerk ALTSEAN voorspelde in oktober dit jaar, dat de grondwet net een toename van misdaden tegen de bevolking als gevolg zal hebben.
Birmese journalisten wezen vandaag, op een regionaal mediaforum in Thailand, wel op het sterk veranderde medialandschap. ‘In de aanloop naar de verkiezingen van 1990 was er geen sprake van vrije berichtgeving of een verbannen Birmese media’, zegt Kyaw Zwa Moe, redacteur bij de nieuwssite annex magazine Irrawaddy, die twee jaar geleden in Brussel was op uitnodiging van MO*.
Zij meten zich dan ook een sterke verantwoordelijkheid aan om elke ontwikkeling in de verkiezingen van 2010 op te volgen. Maar ook deze verbannen journalisten maken zich weinig illusies over de vrijheid en eerlijkheid van de nakende verkiezingen: ‘de grondwet is totaal gebrekkig. Ze bevoordeelt superioriteit van het leger’, stelt Moe Zaw Oo, journalist bij Irrawaddy.

We Are Burma

Als aanklacht tegen de mensonterende omstandigheden in Birma organiseert regisseur Ruud Gielens zaterdag 12 december een benefietavond voor het geteisterde land in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS). Filosofen, politici, journalisten, artiesten en sociale ondernemers komen er samen om de Birmese situatie bij het publiek bekend te maken. De opbrengsten gaan integraal naar de Thais-Birmese Blood-Foundation, een vzw die onderwijsprojecten uitbouwt in het land.
Aung Htun, journalist en jarenlange activist tegen het Birmese regime, is een van de sprekers. Hij schat de resultaten van de nakende verkiezingen somber in: ‘Als er al veranderingen komen, zullen ze waarschijnlijk in de negatieve zin het land in een militaire monarchie storten.’