"Bolivianen doen goede zaak bij nationalisering aardgasindustrie"

Populistisch, kortzichtig en dom. Dat is in economische middens het algemene oordeel over de nationalisering van de aardgasvoorraden in Bolivia. Maar er zijn ook experts die de maatregel loven.
“De Boliviaanse regering zal meer geld hebben voor de armoedebestrijding waartoe ze zich geëngageerd heeft”, concludeert de econoom Mark Weisbrot, mededirecteur van het Centre for Economic and Policy Research in Washington.

Weisbrot waarschuwt dat het extra geld niet onmiddellijk zal binnenstromen in La Paz. Buitenlandse ondernemingen als het Braziliaanse Petrobras, het Spaans-Argentijnse Repsol en het Franse Total, die het tot voor 1 mei voor het zeggen hadden in de Boliviaanse aardgassector, hebben 180 dagen de tijd om nieuwe contracten af te sluiten met de Boliviaanse overheid. Ze zullen meer royalty’s en hogere belastingen moeten betalen.

Sinds de nationalisering op 1 mei onderhandelt de Boliviaanse regering hard met Petrobras en Repsol over de nieuwe prijs die ze zullen moeten betalen voor het Boliviaanse gas. Die discussies kunnen nog lang aanslepen als buitenlandse regeringen zich ook in de zaak mengen. Brazilië voert een aanzienlijk deel van zijn aardgas in uit Bolivia.

Maar zelfs als de nationalisering de Boliviaanse regering maar 240 miljoen euro per jaar extra oplevert, betekent dat voor Bolivia een enorme financiële injectie. Het Boliviaanse bruto binnenlands product bedraagt maar 7,8 miljard dollar (6,1 miljard euro).

Veel analisten waarschuwen dat de nationalisering investeerders kan afschrikken. Bolivia is te arm om zijn gasvoorraden zelf te exploiteren. Petrobras dreigde er begin mei al mee alle nieuwe investeringen in Bolivia te bevriezen. Maar de onderneming werd teruggefloten door de regering.

Volgens William Powers, een Amerikaanse Bolivia-expert, zijn ook Repsol en British Gas niet van plan zich uit Bolivia terug te trekken. Shell, dat een kwart in handen heeft van een Boliviaanse aardoliemaatschappij, geeft ook aan dat het in het land wil blijven.

Er zijn nog landen die hun aardgasvoorraden zelf in handen houden en toch genoeg buitenlandse investeerders aantrekken. Noorwegen is het beste voorbeeld. Bolivia heeft goede redenen om het er ook op te wagen. Morales’ voorgangers legden de buitenlandse oliemaatschappijen tien jaar lang in de watten, maar slaagden er niet in de armoede in Bolivia terug te dringen. Het merendeel van de negen miljoen Bolivianen bestaat nog altijd uit arme boeren die aan overlevingslandbouw doen, mijnwerkers en kleine handelaars. Ondanks zijn grote aardgasvoorraden is Bolivia het armste land in Zuid-Amerika. Het gemiddelde jaarinkomen bedraagt amper 700 euro. (PD/JS)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.